Live in Sakhalin – ภาค 4 เธครัสเซีย.. อ่ะฮ่า

 

เรามันทำบล็อกตามคำขอ…  อยากรู้อะไรเราจัดให้  ถ้าเราตอบไม่ได้เราก็แต่งเรื่องเอา  ฮ่าๆๆ

 

 

จิ๊บกับเอ้บอกว่า อยากรู้นิสัยคนที่นี่ใช่ไม๊ฮะ

จะบอกว่า…เค้าเองก็ไม่ได้มีเพื่อนที่นี่มากหรอก  แต่ถ้าจะวิเคราะห์คนใกล้ๆตัวที่เป็นรัสเซียนแท้ๆ

เค้าว่าคนรัสเซีย (ซัคคาลิน) หน้าตายมากอ่ะ… หน้าตาแบบ  ไร้อารมณ์  จิกๆ เชิ่ดๆหน่อย  ถ้าไม่รู้จักก็จะแบบ..ทำหน้าอึนใส่สุดๆ (โดยเฉพาะพวกเชื้อสายเกาหลี)

แต่พอรู้จัก หรือเป็นเพื่อนกันแล้ว  เค้าดีกับเรามากเลยนะ

บางคนที่สนิท จะเห็นปัญหาของเราเป็นปัญหาของเค้าเลย… มีอะไรก็พยายามช่วยตลอด

 

ทั้งนี้ทั้งนั้น  เวลาทำงานกับเวลาพักจะไม่เหมือนกัน

เวลาทำงาน…มันจะเครียดๆ ไม่คุยเล่น ไปกวนตอนมันยุ่งนี้ก็จะโดนเหวี่ยงไม่ใช่น้อย พร้อมจะงัดข้อใส่กัน แต่พอเลิกงานปั๊บ ชวนเราไปปาร์ตี้เฉยเลย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไรงี้อ่ะ  พอเห็นภาพป่ะ

 

แล้วก็…เค้าคิดว่าที่นี่ผู้ชายจะทำงานจริงจังกว่าผู้หญิง

ไม่ได้หมายถึงว่าผู้หญิงไม่มีประสิทธิภาพนะ แต่ Nature ของเค้าเป็นแบบนั้น ที่นี่ผู้หญิงทำงานวันละ 7.2 ชม.ตามกม. ส่วนผู้ชายทำ 8 ชม.

เพราะงั้น ผู้หญิงจะมาสายกว่า ไม่ก็กลับบ้านก่อนได้   ยิ่งถ้าวันศุกร์หรือวันหยุดก่อน Public Holiday ที่นี่จะอนุญาตให้กลับบ้านเร็วได้ เพราะงั้นเค้าจะดูชิวๆกว่า ไม่เครียดแบบผู้ชาย (ความจริงก็กลับเร็วได้ทั้งผู้หญิงผู้ชาย แต่ผู้ชายก็มักไม่กลับกัน)

 

ส่วนคนระดับกลางๆลงมา..เท่าที่เค้าเจอ (ที่เจอทุกวันก็คนขับรถที่บริษัท.. ซึ่งเปลี่ยนคนไปทุกวัน  ไม่ก็แม่บ้านกับคนตักข้าวที่โรงอาหาร) เค้าก็ใจดีกันอ่ะ ถ้าเราเงียบๆเค้าก็เงียบตาม แต่ถ้าเราชวนคุยขึ้นมา  เช่นลองฝึกพูดภาษารัสเซียกับเค้า  เค้าก็จะใจดีชวนเราเมาท์มอยไม่เลิกไปเลย… ทั้งที่..เราฟังไม่ออก  ฮ่าๆๆๆๆ

 

เพราะงั้น ..อย่างที่เค้าว่าอ่ะ..คนที่นี่หน้าตาย หน้าเหี้ยม  แต่ลึกๆแล้วใจดีกันนะ  ^___^

 

แต่ที่ชอบที่สุดคงเป็นเรื่องแต่งตัว ผู้หญิงที่นี่ให้ความสำคัญกับการแต่งตัวมากๆ  แต่งตัวสวยเหมือนไปเดินแบบกันทุกวัน

เสื้อโค๊ทขนเฟอร์ กางเกงรัดรูปเปรี๊ยะๆ บู๊ทส้นสูงถึงน่อง ขาเล็กๆ ผมตรงสลวยๆ  หน้าม้าเต่อนิดๆ  หน้าคมๆ  กรีดตาหนาๆ

นี่คือเมืองของคนสวยจริงๆ  แค่นั่งมองเค้าแต่งตัวก็สนุกแล้ว…    คนเราดูดีเซ็กซี่ได้แม้กระทั่งใส่คอเต่าฮะ

(อยากถ่ายรูปให้ดูมั่งนะ  แต่กลัวโดนตบอ่ะ  เอาไว้ค่อยๆแอบถ่ายดีกว่า  หุหุ)

 

ส่วนผู้ชาย… จะเฉยมากถึงมากที่สุด เข้าใจว่า DNA ด้านการแต่งตัวและดูแลตัวเองของคนเกาะนี้ได้ถ่ายโอนไปที่เพศเมียแล้วทั้งหมด ส่วนใหญ่ก็เลยยีนส์ เซอร์ๆซะมากกว่า  ถ้าน่ารักหน่อยก็ออกแนวแฮรรี่ พอตเตอร์ ลุคนักเรียนอังกฤษไรงี้  ไม่มีอะไรมากมาย

(แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีคนที่ปิ๊งๆนะ เอาไว้มาเล่าทีหลัง  หุหุ)

.

.

 

แล้ววันศุกร์ที่แล้วก็ได้ไปเที่ยวเธครัสเซีย..อ่ะฮ่า..สะมะแค๊วมาก

การเที่ยวที่นี่ออกแนวฝืนสังขารมากเลย เพราะประเทศนี้เค้าเที่ยวกันตั้งแต่ 5 ทุ่มไปจนถึงตี 5 หรือ 6 โมงเช้า !!

แม่เจ้า…. ง่วงตายห่านกันพอดี

คุณเพื่อนที่นี่ก็จองโต๊ะ  ออก invitation สั่งอาหารล่วงหน้าเสร็จสรรพ ดูแลเป็นอย่างดี แถมยังเตรียมเค้กวันเกิดมาเซอร์ไพรส์ดรีมด้วย เนี่ยแหละเพื่อนรัสเซีย โคตรจะเธคแคร์ 

มันบอก ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องซึ้ง แค่ช่วยรำไทยในเธคให้มันดูก็พอแล้ว….  ><*  (ความสามารถของเพื่อนที่นี่ ทำให้อยากจะรักและอยากจะเตะในเวลาเดียวกัน  ตอนกลางวันก็เหวี่ยงกันเรื่องงานมาแล้วนะ)

 

เธคที่ไปชื่อ The Duke อยู่ชั้นใต้ดิน Mega Palace โรงแรมที่ใหญ่สุดของเมือง

ปกติค่าเข้า 500 รูเบิล  (ทุกอย่างเอา 1.2 คูณเป็นบาทละกัน)  แต่ถ้าวันศุกร์จะมี lady’s night – ชะนีเข้าฟรีก่อนเที่ยงคืน  เราก็เลยสบายไป

 

แล้วก็พบว่าเธครัสเซียก็เหมือนเธคฝรั่งที่เราเห็นในหนังนั่นแหละฮะ มีโต๊ะลายเสือดาวม้าลาย มีเคาท์เตอร์บาร์ มีฟลอร์แดนซ์ สูบบุหรี่ในร้านได้

แล้วส่วนใหญ่เค้าสั่งกันเป็นดริงค์มากกว่า  ไม่มีมาสั่งเหล้าขวดนึง มิกเซอร์สองชุด น้ำแข็งถังแบบคนไทยอ่ะ  เค้ามองว่าประหลาด (แต่กรูก็ยังจะสั่ง จะทำไม  ฮ่าๆๆ)

แล้วเค้าก็ไม่เต้นที่โต๊ะ ต้องออกไปเต้นที่ฟลอร์  แต่จุดๆนี้ไม่มีใครเค้าอายกันอ่ะ  เต็มที่กับชีวิตกันมากๆ นั่งดูผู้ชายออกไปเต้นแล้วฮา..  เหมือนฉากตลกในหนังฝรั่งเลย.. เต้นบ้าเต้นบออะไรไม่รู้ รู้แต่เป็นกรู  กรูอายยยยยย   กร๊ากกกก

แล้วพอเราออกไปเต้นมั่งก็จะยิ่งฮา  เพราะเหมือนไปเต้นอยู่กลางป่าสน ทำไมคนที่นี่เค้าสูงกันจังวะ เหมือนเป็นแก๊งเด็กแคระหนีแม่ไปเที่ยวกลางคืนเลย

 

ร้านนี้เกร๋ตรงที่มี crazy menu ด้วยนะ อย่างเช่น ผู้หญิงเต้นเปลื้องผ้าให้ดูในห้องส่วนตัว 3000 รูเบิ้ล  เล่นไพ่หรือเล่นหมากรุกกับพนง.หนึ่งเกมส์ 1500 รูเบิ้ล  เอากุญแจมือล๊อคติดกับพนง.ในร้าน (คนไหนก็ได้) หนึ่งชม. 1000 รูเบิ้ลไรงี้..  ฮ่าๆๆ

 

 

ส่วนที่ประทับใจที่สุดในเธครัสเซีย….มันคือ…

 

อะโกโก้รูดเสา !!!!!

 

มีเต้นรูดเสาในร้านด้วยอ๊ะ !!  ทั้งผู้ชายผู้หญิง..  สลับคิวกันไปมา..

อยากจะบอกว่า..  สวยมากกกก  หุ่นดีมากกกกกกกก  เหมือนมีตุ๊กตาบาร์บี้มาเต้นแหกอวัยวะให้ดูเลย แหวกไปถึงลำไส้กันทีเดียว 

ส่วนผู้ชายที่เต้นก็นะ…  แม่ขา…หนูอยากด้ายยยยยยยยยยยย  อร๊ากกก  อยากเอากุญแจมือไปล๊อคด้วยอ่ะค่า…  ><*

 

สรุปค่าเสียหายในเธครัสเซีย  หมดไปคนละ 1800 รูเบิล  ทั้งเปิดเหล้า ค๊อกเทล ของกิน…  นี่ขนาดไม่ต้องออกค่าเข้านะ..  หมดตรู๊ดเลยฮะ

 

 

  

 

อันนี้อีกปาร์ตี้ในหมู่บ้านฮะ  เราก็ไปแบบมึนๆ  เสร็จงานก็หอบอาซาฮีกลับบ้าน..  ฮ่า….อาหย่อยยย  (อาซาฮีที่นี่อย่างแพงโคตรๆเหอะ)

 

.

.

 

ช่วงนำเสนอสินค้า

สำหรับผู้ที่ต้องผจญหิมะในชีวิตประจำวัน ต้องนี่เลยค่า….   Yaktrax

มันคือขดลวดขดๆพันๆกันบนยางอ่ะ เอาไว้ครอบพื้นรองเท้าตอนเดินบนหิมะ มันจะทำให้ไม่ลื่น

เวลาเดินบนหิมะแล้วใช้ Yaktrax จะรู้สึกอุ่นใจมาก แต่อย่าไปเดินบนพื้นอาคารทั่วไปนะ  เสียงลวดกระทบพื้น แคร่กๆ มันจะทำให้ปวดตับ ขนลุกเลย

ทั้งนี้ เวลาใช้ เค้าก็จะแอบเสียเซลฟ์นิดๆ  เพราะอิเพื่อนที่นี่บอกว่า  คนท้องถิ่นเค้าไม่ใช่กันหรอก Yaktrax น่ะ มันดูเด็ก  ><*  (ไม่ไซโคกรูซักเรื่องจะตายม๊ายย)

 

 

 

 

ปูรูแรก ตอนนี้หนาวลงเรื่อยๆจนเริ่มติดลบสองหลักแล้ว… ทรมานดีพิลึก.. ตื่นเช้ามานี่มีหินงอกหินย้อยเต็มชายคาเลย  บรื๋ออออออ

(วันอาทิตย์มีพนักงานมาเดินเอาไม้มาแซะหินงอกออกให้ตามบ้าน  นั่งทำงานอยู่ข้างหน้าต่าง.. ตกใจแทบช๊อค นึกว่าบ้านจะถล่ม  เง้อ….)

 

 

 

ปูรูสอง   ความหนาวทำให้คนเราหน้าเหงาได้ด้วยนะ รู้สึกตัวเองหน้าเหมือนหมาหงอยเข้าไปทุกวันแล้ว…….

ฮือ…  อยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือเนาะ  (เกี่ยวม๊ายยย)

 

 

ปูรูสาม….ประมูลหมีชายนี่…  ตรูละเบื่อ…  แพ้ตั้งกะเกิดมานามสกุลโนเนมล่ะป่ะ   อย่าเสียเวไปโหวตกันเล้ย

ไฮโซนี่ก็จะอะไรกะอิจงกันนักหนา   ชอบคนเตี้ยจมูกบานกันเหรอไง๊ !?!?!? 

 

 

ปูรูท้ายสี่  โปรเจควันเกิดอนยู กะ มิโน..  ไม่มีปัญญาทำการ์ดเลย  สมทบทุนเอาละกันเนาะ  

มีใครสนใจทำการ์ดเผื่อเค้าไม๊อ่ะ  ><*

 

ปูรูท้ายสุด…  ได้รับเข็มกลัดโรมิโอจงจากฝ้ายแล้วนะฮะ  ที่เล่นเกมส์ในบ้านอ่ะ  ฝ้ายถึงกะใส่ซองจม.ส่งมาให้ที่นี่เลย ขอบคุณมากฮะ

แต่ใครที่บอกรอโปสการ์ดเค้าอยู่นั้น    ครือ..  จนถึงตอนนี้ก็ยังหาไปรษณีย์ไม่เจอเลย  งั้นรอต่อไปปีหน้าละกันเนาะ  เอิ๊กๆๆ

 

.

.

Live in Sakhalin ภาค 3 – ของอาหย่อยยยย

 

ยา ทิเบีย ลู–บลู  แปลว่า  ฉันรักเธอ นะฮะ  ฮิ้ววว  เขิน

 

 

ถามไปคราวก่อนว่าอั๊พเรื่องไรดี..  หัวแตงโมบอกอยากฟังเรื่องการเมืองรัสเซีย..

หาหนังสืออ่านเอาเองเหอะแก ชั้นจนปัญญาว่ะ -____-“

 

.

.

 

อุปสรรคในการใช้ชีวิตในรัสเซีย….แม้แต่เด็กอนุบาลก็ตอบได้ว่าคือความหนาวอ่ะดิ…

แต่เค้าลืมไปอีกอย่างนึงอ่ะ..

อาการที่ทรมานเค้ามากตอนนี้..

 

อาการช๊อตไฟฟ้าสถิตย์…  เพราะตัวแห้ง..  (ทั้งที่เค้าไม่ใช่คนผิวแห้งเลยนะ…  ทำไมก็ไม่เข้าใจ)

 

เพื่อนๆทั้งหลายที่ไปไหนมาไหนกับเค้าคงรู้ดี  ว่า..เค้าช๊อตง่ายมาก  เป็นอิสาวไฟแรงสูง  ไปไหนก็ช๊อตเค้าไปทั่ว  โดยเฉพาะกับโรส ไฟแรงทั้งคู่ ช๊อตแขนกันจนไฟสปาร์กเปรี๊ยะๆก็เคยมาแล้ว…

 

 

อยู่ไทย  เค้าช๊อตแขนกับเพื่อนเฉลี่ยอาทิตย์ละครั้ง (ยกเว้นอยู่กับโรส จะเป็นสองสามครั้ง)

แต่อยู่ที่นี่…..  เค้าช๊อตวันละเกือบสิบครั้ง  กับประตูรถ ประตูส้วม ประตูรั้ว ปุ่มลิฟต์  โดนแขนเพื่อน โดนหัวเพื่อน เพื่อนโดนหลัง..  ช๊อตกระจ๊ายยยยย   จะตายแล้วโว้ยยย  มันเจ็บ!!! 

จนเดี๋ยวนี้นะ จะจับอะไรเค้าจะสองสเตปไว้ก่อน  เอานิ้วจิ้มๆสิ่งนั้น (เหมือนให้คุ้นเคย) จากนั้นถึงจะจับหรือสัมผัสได้…

คิดว่าชาติที่แล้วอาจจะใช้ไม้ตีแมงวันไฟฟ้าฆ่ายุงมากไปอ่ะ..  ตอนนี้เลยรับกรรมแบบสุดๆ

 

 

เอารูปมาเปลี่ยนบรรยากาศอาการช๊อตจนจิตหลอน   ไปเที่ยวเมื่อเสาร์ที่ผ่านมา

 

 

 

.

.

 

จิ๊บกับป่านบอกอยากรู้เรื่องอาหารท้องถิ่นที่นี่ใช่มะฮะ  ดีๆเหมือนกัน

 

ถามเพื่อนที่นี่แล้ว เค้าบอก อาหารท้องถิ่นก็พวกปลา เนื้อ เอามาทำสเต็กสตูว์ มีมันบด เฟรนช์ฟราย ซุบ อะไรทำนองนี้อ่ะ บางทีก็แยกไม่ออกหรอกว่ามันต่างกับอาหารฝรั่งทั่วไปยังไง

เค้าเองมาอยู่ที่นี่  มื้อเที่ยงก็กินที่แคนทีนบริษัทนะ คล้ายๆโรงอาหารของหอพักมหาลัยอ่ะ ถือถาดเข้าแถวไป แล้วเราก็เลือกๆบอกคนตักว่าจะกินอะไร ส่วนใหญ่ก็อาหารฝรั่งทั่วไปแหละ  เสร็จก็แยกย้ายไปมุมสลัด น้ำ ของหวานไรงี้  นานๆทีถึงจะออกไปกินข้างนอก มันหนาว และฝรั่งมันกินช้า  เป็นพวก slow food กันอ่ะ  กลัวกลับมาทำงานไม่ทัน

 

 

 

 

 

ส่วนมื้อเย็นถึงจะออกไปหาไรดีๆกินก่อนกลับบ้าน ส่วนใหญ่ก็กินอาหารญี่ปุ่น เกาหลี ซะมากกว่า (ไม่ก็ต้มมาม่ากินเอง)

มีเมื่อวันอังคารนี่แหละไปได้ไปร้านรัสเซียเกร๋ๆ เลยถ่ายมาให้ดูฮะ

 

 

 

.

.

 

พูดถึงมื้อเที่ยงที่แคนทีน….ขอเล่าหน่อย

วันก่อนเค้าก็เข้าแถวเลือกอาหารตามปกติ เสร็จก็เอาถาดไปวางตรงมุมสลัด แล้วเดินไปตักสลัดอีกด้านนึง

ตักเสร็จ หันกลับมา  เห็นผู้ชายคนนึง (หนุ่มรัสเซียในคราบเกาหลี  แต่น่าจะลูกครึ่งแหละ) หยิบถาดอาหารเค้าเดินไปต่อหน้าต่อตา!!

 

เฮ้ย…ข้าวกรู๊ ?!?!?!?!  จะเอาไปไหน

 

ตอนแรกก็งง…หรือว่าเราจะเบลอจนจำถาดตัวเองผิด หันไปมองถาดที่เหลืออยู่ตรงนั้นถาดนึง  ก็ไม่ใช่ข้าวเรานี่  ดูคล้ายๆกัน  แต่..มันไม่ใช่เหอะ  ตาบ้านั่นมันหยิบผิดถาด  !!

เพื่อนก็บอก แกเดินตามไปบอกเค้าดิว่าหยิบผิด

ปรากฏเดินตามไปได้ไม่กี่ก้าว  คุณผู้ชายคนนั้นก็นั่งลงกับเพื่อนๆเค้า แล้ว..ก็…  ลงมือกินข้าวในถาดของดิชั้น..อย่างหน้าตาเฉย  ดูมั่งป่าววะว่ามันไม่เหมือนถาดที่แกถือมาตอนแรกน่ะ  -____-“     !?!?!

เค้าก็เลย เลยตามเลยวะ ขืนแหกเข้าไปทวงข้าวกลางวงตอนนั้น คนที่พิลึกจะกลายเป็นเราเอง  ก็เลยเดินไปเข้าแถวตักใหม่ก็ได้  ถาดมันที่ลืมไว้เค้าก็ไม่เอามากินนะ เดี๋ยวเสียเหลี่ยม ทิ้งประจานไว้ตรงนั้นแหละ  ><*

 

เซ็งก็เซ็ง  ฮาก็ฮาอ่ะ  แอบมองตานั่นกินข้าวเราเกลี้ยงจานเลย อร่อยล่ะสิ  >__<

อยากเดินเอาแบรนด์ไปให้ผู้ชายคนนี้จริงๆ แล้วบอกว่าพักผ่อนมั่งไรมั่งเห้อ…  เบลอไปถึงโลกหน้าแล้วแกน่ะ

.

.

 

เปลี่ยนเรื่อง

วันอาทิตย์เป็นวันที่ทุกคนหาเรื่องออกไปเที่ยว ช๊อปปิ้งข้างนอกกัน ก็จะเหลือแต่เค้านี่แหละที่เฝ้าบ้าน

เพราะ…เค้าติดดูมิโนในดรีมทีม  เสร็จแล้วงีบ ซักผ้า เก็บห้อง เมาท์มอยอีกแป๊บก็ดูอินกิกาโยต่อ… เหลือเชื่อมะล่ะ  มาอยู่ถึงนี่ก็ยังไม่วายอ่ะชายนี่เอ๋ยยยย~~

ยิ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา มีสตรอเบอรี่ชีสเค้กเทปอิเด็ก…ยิ่งไม่คิดไปไหนเลย (แล้วเมื่อไหร่ตรูจะได้ไปช๊อปที่อุซเปียกฟะ ! ชาวบ้านเค้าเดินจนปรุแล้ว)

 

อ่านถึงตรงนี้  ใครขี้หมั่นไส้ก็ข้ามๆไปเหอะนะ  เพราะเค้าก็อารมณ์พีคดีใจเวอร์ๆเหมือนกันแหละ

V

V

คือพอได้ดูสตรอชีสเค้กของจริงที่ตัดต่อออกอากาศแล้ว

ใจนึงก็เสียดายอ่ะ  อัดกันนานมาก (ห้าชม.ได้)  มีคำถาม  มีอะไรอีกเยอะมากเลย แต่รายการมันแค่ชม.เดียว ก็เลยออกได้แค่นั้น

แต่ตอนดูก็มีความสุขมากเหมือนกัน  ชาตินี้ก็มีครั้งนึงล่ะวะที่ตรูสั่งชายนี่ได้อ่ะ

สั่งให้แสดงความสามารถอะไรก็ต้องทำ  สั่งให้ตอบอะไรก็ต้องตอบ

ไม่รู้ดิ  แค่คิดว่า.ถ้า มีโอกาสอีกสักครั้ง..  ถ้ามาไทยแล้วได้ทำรายการนี้อีก…   คงมีไอเดียอะไรให้ทำอีกเยอะอ่ะ..

แต่ชาตินี้จะมีโอกาสแบบนี้ได้อีกไม๊เนาะ…. 

 

ปูรู เรื่องอิเด็กนอนเตียงเดียวกัน  รายการบรีฟผิดเองนะ..  โทษไอ่ภีมมันเลย 

ปูรูอีก  เค้กวันเกิดมหัศจรรย์ ให้กันตอนไหนไม่รู้ อยู่ดีๆมาอยู่ในมือคีย์ตอนจบรายการเฉยเลย  ฮ่า…

 

 

ใครไม่ได้ดูสตรอเบอรี่ >> จิ้มลิงค์เอาเลยนะฮะ….ขอบคุณน้องเอ้ที่อั๊พมาให้ รักสามล้านเท่าลำแสง.. (พี่ยังไมได้โหลดมีเดียเลย เนตมันอืด… ^__^”)

V

V

091115 Strawberry Cheesecake SHINee[PART 1]
http://www.youtube.com/watch?v=qM9DRmoEBBQ

091115 Strawberry Cheesecake SHINee[PART 2]
http://www.youtube.com/watch?v=9sBsXbwFjQU

091115 Strawberry Cheesecake SHINee[PART 3]
http://www.youtube.com/watch?v=c-8Iyh0I01k

.

.

 

ปูรูไปเรื่อย…อิเด็กลำแสงจะมาเดือนหน้าอีกแล้ว…ปีนี้มันมา 4 รอบละนะ.. 

ไอ่ที่มาตอนที่เราไม่อยู่ให้ตามนี่เฉยๆอ่ะ   ประเด็นคือ..มันจะมีประมูลของซึ่งเป็นหนึ่งในความฝันของเค้าเองว่าชาตินี้ต้องประมูลของอิจงให้ได้…  มั่นใจด้วย !!..  แต่นี่ไม่มีแม้แต่โอกาสจะแข่ง… อย่างเซ็ง  เอาเงินไปซื้อเสื้อโค๊ทอีกก็ได้วะ  จะแข็งตายอยู่แล้ว

 

ปูรูไปเรื่อยสอง Tripple Crown หุหุหุ

 

ปูรูไปเรื่อยสาม  ตกลงวันหยุดปีใหม่จะไปฮ่องกงนะ..  จิตตกมานาน  ขอบคุณหลายคนที่ช่วยเตือนสติ และขอโทษคนที่เค้ารักอีกหลายคนที่เค้าเลือกแบบนี้…  เค้าอาจจะคิดผิดก็ได้ แต่….ทุกอย่างมีทางของมันอ่ะ  TT__TT

 

ปูรูไปเรื่อยสี่  ศุกร์นี้จะได้ไปเที่ยวกลางคืน… เลดี้ไนท์เข้าฟรี  เธครัสเซีย   ….  อ่ะฮ่า…

 

ปูรูสุดท้าย..  เครียดโว้ย …. อยากโดดหิมะตายเป็นบางวัน

.

.

 

Live in Sakhalin ภาคต่อไป

 

บักกา  หรือ โดสวีดาเนีย  แปลว่า good bye ฮะ

 

 

จากเอนทรีก่อน มีคนแซวว่าตกลงเค้าไปเที่ยวหรือทำงาน ทำไมดูสุขสบายลั้ลลาจริง..

ความจริงเค้ามาอยู่นี่งานเค้าเครียดนะโฟ้ยยยยย  กดดันตลอด เวลาของโปรเจคมีให้แค่นี้ ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเสร็จทันได้ยังไง T__T

แต่บล็อกนี้ เป็นแหล่งสร้างความสุขง่ายๆให้ตัวเค้าเอง  เขียนทีไรก็อารมณ์ดี

เพราะงั้น ปล่อยบล็อกเค้าให้มันบันเทิงต่อไปเหอะเนาะ

ส่วนเรื่องออนเอ็ม  เค้าออนตลอดอยู่แล้วฮะ ทักได้เหมือนเดิม  ถ้าเค้ายุ่งตอนไหน เค้าก็เงียบเนียนไม่ตอบเองเนาะ  แหะๆ

(ทวงเอนทรีมั่งก็ดี  รู้สึกมีคนอ่าน..อบอุ่นอ่า)

.

.

.

 

คุณค. นามสมมุตบอกมาว่า ช่วยอั๊พเรื่องผู้ชายที่นี่ให้หน่อย…วันนี้เลยจะสนองนี๊ดเพื่อนนิดนึง..

 

เพราะตอนนี้…เค้าอินเลิฟกับผู้ชายที่นี่แล้วแหละ….2 คนแน่ะ

อายุ 8 ขวบเท่ากันด้วยเหอะ   ฮาๆๆ

 

คนแรก..  ซาช่า หรือ อเล็กซานเดอร์  (ปกติคนที่นี่ชื่อซาช่า จะมาจากชื่อจริงว่าอเล็กซานเดอร์นะ เหมือนอเมริกันที่คนชื่อวิลเลียม มักจะชื่อเล่นว่าบิลฮะ)

ซาช่ากับเป็นลูกของเพื่อนร่วมงานเค้าเอง รัสเซียนแท้ๆ

เจอกันครั้งแรกปิ๊งมาก  ซาช่าหน้าใสมากกกก  แก้มแดง ปากแดง….  อยากสลับหนังหน้ากับน้องจริงๆ

ความสัมพันธ์ของพวกเรากับซาช่าออกแนวสื่อสารกันผ่านจิตวิญญาณ เพราะน้องพูดอังกฤษได้ประมาณ 10 คำ   ส่วนพวกตรูก็พูดรัสเซียได้..ไม่เกิน 10 คำเหมือนกัน  แต่ก็นั่งคุยกันได้ครึ่งค่อนวันอ่ะ  สะเดิดดีจริงๆ ฮ่าๆๆ

ตอนนี้เราก็นับเลข 1 ถึง 40 ภาษารัสเซียได้เพราะคุณครูที่ชื่อซาช่าเนี่ยแหละ  ส่วนซาช่าก็นับหนึ่งถึงสิบไทยได้เหมือนกัน  เรียกว่าก็แลกเปลี่ยนกันไป

จะฮาก็ตรงที่ซาช่าเป็นเด็กที่หัวไวมาก เลยฝากแม่ถามว่าโตขึ้นซาช่าอยากเป็นอะไร (แบบว่าหมอ ครู ไรงี้)  ซาช่าบอก “อยากเป็นแคชเชียร์…..”

โอเค  จบไปนะลูก  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

 

 

ส่วนอีกคน  เพิ่งเจอในงานเลี้ยงแถวบ้าน ชื่อ Evan เป็นลูกของ Expat ที่นี่ เราเห็นน้องวิ่งเล่นอยู่เลยเข้าไปหลีๆ กะเมาท์มอยหลอกเด็ก

ถาม Evan มาอยู่ที่นี่นานยัง  คุณน้องบอก “my whole life” 

แล้วอยากให้มาดูหน้า Evan มันตอนตอบมากนะ  ยืนเต๊ะจุ๊ย เอามือล้วงกระเป๋า ทำหน้าเหมือนอายุ 35 ทั้งที่ได้ข่าวว่าเพิ่ง 8 ขวบ…  มาโฮลล๊งโฮลไลฟ์แถวนี้  แรงมากอ๊ะ

พอเราบ่นๆ เนี่ยพอถึงเดือนมกรา หนาวจัดมาก พี่ต้องทนไม่ไหวแน่เลย ทำไงดี… Evan บอก “you ‘ll get used to it”

เต๊ะจุ๊ยได้อีกอ่ะ  ได้อี๊กกกกกกก

 

ทั้งที่ Evan กับ ซาช่า  อายุเท่ากัน  แต่เห็นเลยว่าเด็กรัสเซียแท้ๆกับเด็กที่เลี้ยงมาแบบเมกัน มันคนละแนวเลยอ่ะ

ซาช่าจะค่อยๆตอบเยสสสสส  อื้อหึ อาห๊ะ ตามเรื่องตามราว  แบบไร้เดียงสาสุดๆ แต่กับ Evan จะออกแนว…กรูผ่านโลกมาเยอะมาก มั่นสุดๆ แม้ว่าอายุจะยังไม่ถึงเลขสองหลักก็ตาม   ^__^”

 

 

นั่นแหละฮะ  เรื่องผู้ชายที่จะเล่าให้ฟัง 

ก็คุณค. นามสมมุติไม่บอกเองว่าจะเอาเรื่องผู้ชายช่วงอายุเท่าไหร่  ก็เอาแบบ 8 ขวบไปนี่แหละนะฮะ  ฮ่าๆๆๆ

 

 

 

อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ขึ้นไปยอดเขามา  ไม่สูงมาก  แต่..หนาวมาก  รอหิมะตกจริงๆจะไปอีกที เพราะเป็นลานสกีด้วยฮะ

 

 

.

.

.

 

วกกลับมาที่ทำงานมั่ง…  วันนี้เอารูปที่ทำงานมาให้ดูฮะ

ส่งให้ชาวบ้านดูแล้วก็โดนแซวใหญ่ว่าตกลงย้ายที่ทำงานจริงป่ะ ทำไมโต๊ะมันเหมือนที่เก่าเลย  อันนี้เพราะบริษัทเค้าคลั่งไคล้ Global Standard  ออฟฟิศไหนก็ทำเหมือนๆกันหมด โซฟายังแบบเดียวกันเลย

อุ่นใจเหมือนอยู่บ้าน  ฮ่า…

 

 

.

.

.

 

แล้วก็นะ..  รัสเซียเค้าเป็นประเทศสังคมนิยม ทุกอย่างต้องมีแบบแผนชัดเจน ขนาดหิมะมันยังตกตามตารางเลย 

วันอื่นไม่ตก มันจะตกแต่วันอังคาร  ฮ่า…..

แล้วอิหน่ากระเหรี่ยงคนนี้ก็…วันที่อากาศดีๆอุ่นๆหน่อยก็เลือกกินข้าวในแคนทีน แต่พอวันหิมะตก ดั๊นเดินออกไปกินข้างนอกซะงั้น… แต่เพราะเพื่อนจะพาไปกินอาหารรัสเซีย ก็เลยยอมออกไป

(แล้วก็ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูนะ หนาวจนลืมกระทั่งพกกล้องถ่ายรูป  T___T )

 

ไปถึงร้าน เจอนสพ.ท้องถิ่น มี Moscow News กับ Sakhalin News เลยเอามาอ่านซะหน่อย ก็พูดเล่นไปว่าจะมีข่าวของไทยลงไม๊ อ่านไปอ่านมา….อ่าวเฮ้ย  มีข่าวของไทยจริงๆ  เป็นบทความเสียดสีสังคมอ่ะ แล้วพาดหัวเปรียบเทียบ Thai vs Moscow งี้เลยนะ  สะใจปนเจ็บแปลบในอกพิกล  ><*

อ่านข่าวท้องถิ่นต่อไปเรื่อยๆ เจอข่าวฆาตรกรรม ยิงกันตายด้วย ก็เลยบอกเพื่อนรัสเซียว่า เนี่ยๆมีข่าวคนยิงกัน ดูทีดิว่าถนนเส้นนี้อยู่ที่ไหน (แบบว่ากลัวไรงี้ ไม่อยากผ่าน)  คุณเพื่อนบอก..  อ่อ ก็ถนนเส้นที่เราเดินมากินข้าวนี่แหละ !!…..

……..

………….  กริบกันไปสามวิแล้วฮาแตกเลย  มันอยู่ข้างๆออฟฟิศนี่นะโว้ยยย  มันจะอันตรายไปไม๊ ไอ่บ้า !!

เพื่อนเลยแย่งเอานสพ.มาอ่าน แล้วบอก  อ่อๆ มันชื่อถนนเดียวกัน แต่อยู่คนละเมืองแหละ…

เออดีนะเนี่ย เข้าใจถูกซะก่อน ไม่งั้นไม่ต้องเดินกลับออฟฟิศกันพอดี กลัวโดนยิงตาย  ><*

 

.

.

.

 

เรื่องสุดท้าย อั๊พเดทแก่เพื่อนข้าพเจ้านอกวงการชายนี่

ตอนนี้…ศิลปินที่เทิดทูนของเค้าได้กลายร่างเป็นวงเชื้อโรคไปแล้ว

 

จงฮยอน จินกี  ติดหวัด 2009!!

แล้วมันติดกันเองด้วยนะ  แยกผู้ป่วยกันยังไง  ดีไม่ลามไปถึงน้องๆมัน (หรือลามไปแล้ว แต่น้องมันแข็งแรงดีก็ไม่รู้ T___T )

นักร้องนำผลัดกันป่วย ก็ได้เดือดร้อนพี่ๆเอสเจเค้ามาช่วยขึ้นเวทีให้อีก… ลำบากลำบนแท้ชีวิต

 

หรือเอสเอ็มคิดจะทำเรียลลิตี้โชว์ “จับคนมาทำเชื้อโรค” ให้ชายนี่เหรอ…..

 

ยังดีที่เป็นเรียลลิตี้ที่จบได้สวย ขึ้นเวทีงานละ 4 คนก็ยังกวาดรางวัลได้ทั้งวีค

แล้วก็ (เกือบ) หายป่วยกันแล้วทั้งคู่…

 

ก็ลองจบไม่สวยดิเนาะ….ระเบิดลงเอสเอ็มชัวร์เลย 

ค่ายปิศาจ!!

 

 

 

 

 

สุดท้ายชายภีมฝากบอกว่า…วันอาทิตย์นี้…ชายนี่อินสตรอเบอรี่ชีสเค้กแน่นอน มันกำลังนั่งตัดต่อรายการอยู่ (เรวมาก ดองจนเทปราขึ้นหมดแล้วเหอะ)

ถ้ายังไม่ออกอีก… ก็ไม่ต้องเอาแล้วนะของฝากอ่ะ.. ฮึ้ยย !

.

.

 

เอนทรีหน้า  เขียนเรื่องไรดีอ่ะ ??

 

 

Hello World จาก Sakhalin ฮะ

 

ปรีเวียต  แปลว่า  สวัสดี

 

 

สวัสดีชาวโลก…มีใครคิดถึงเค้าไม๊  ฮี่ๆๆ

 

ตอนนี้เค้ามีชีวิตอยู่ในช่องแข็ง ณ ซัคคาลิน รัสเซียแล้วนะ …  วันที่มาถึงนี่หนาวจับจิตแม่เอ้ยยยย  (ตอนนี้ร้อนขึ้นนิดๆละ)

 

คนที่นี่บอกว่า  ปกติหิมะจะตกช่วงปลายเดือนพย.เป็นต้นไป…

แต่ทำไมวันที่เค้าไปถึง….ทำไมมันตกได้ทั้งวี่ทั้งวันตลอดเลยวะ (-__-“)

 

เอาเป็นว่า…มัน Snow here snow there….  Snow everywhere ..anytime เลยเหอะ

เค้าแซวกันวา  สงสัยปีนี้หิมะตกเร็วเพื่อมาต้อนรับเรา

จุดๆนี้เลยอยากจะบอกว่า…..ไอ่หิมะ..แล้วแกเคยถามชั้นซักคำไม๊ ว่าชั้นอยากให้แกมาต้อนรับหรือเปล่า ><*  ไอ่บ้า

ย้อนกลับไปนิดนึง ขอบคุณโรส บิว ใหม่ จิ๊บมากนะ ที่เซอร์ไพรส์มาส่งเค้า  ตกใจตั้งกะมาเคาะประตูห้องแล้ว (ถึงจะเดาได้ว่าแกจะมา ก็อยู่ดีๆออฟไลน์ไปพร้อมกันเฉยเลย)

แถมยังมาช่วยแบกกระเป๋า  รีแพคของที่สนามบินให้อีก เพราะน้ำหนักกระเป๋าเกิน…..สุดท้ายต้องทิ้งข้าวของเครื่องใช้หลายสิ่ง ให้ทุกคนเอาไปใช้ต่อ แล้วมาซื้อเอาดาบหน้าที่นี่  แต่อยากจะบอกว่า..ของที่ดิวตี้ฟรีเกาหลีถูกมะแอ้ง  แถม..ซันซิลรัสเซียหอมมากค่ะ ปลาบปลื้มมม  ^__^

ส่วนเต๋ากะออย  แกคงรู้อยู่แล้วเนาะว่าชั้นซาบซึ้งที่มาส่ง  เดี๋ยวหาของไปฝากนะ ^__^

 

ลงรูปบิสสิเนสคลาสของเอเชียน่านิดนึง…เกิดมาได้นั่งบิสทั้งที…(ก็บ้านเค้าจน) แอร์สปอยล์จนเกรงใจไปเลยอ่ะ

 

 

อ่อๆ  แล้วที่ฮา…บนเครื่องมีอัลบั้มโรมีโอให้เลือกฟังด้วย  แล้วที่สนามบินอินชอน มีชายนี่บีบีครีมขายด้วยนะ แต่ไม่ฟังและไม่ซื้อ…..กลัวคิดถึงมันเกินอ่ะ

 

 

 

มาถึงรัสเซียสองสามวันแรก ส่วนใหญ่ก็หมดไปกับการจัดของ ซื้อของเข้าบ้านและของใช้ส่วนตัว    ชมเมืองนิดๆหน่อยๆ แล้วก็เซตอั๊พอุปกรณ์ในออฟฟิศ รวมทั้งไปพบปะบุคคลร่วมงานที่ยังไม่เคยเจอหน้าตอนเวิร์คชอปเดือนที่แล้ว….

นั่งประชุมไป..มองหิมะโปรยปรายไป….  โอวววววว  หนาวได้ไปถึงจิต แม้จะนั่งข้างฮีตเตอร์  ><*

 

 

อินโทรดิวซ์บ้านให้ดูก่อน

โปรเจคที่เค้าทำ มากัน 7 คนนะ ก็ได้พักกันในหมู่บ้าน expat ของบริษัท….คล้ายๆเป็นวิลเลจ มีบ้านพักของท่านๆ expat ทั้งหลาย  สโมสร  ร้านชำ ฟิตเนส ร้านอาหาร ทำนองนี้

พวกเค้าได้อยู่บ้านแฝดติดกัน 2 หลัง…หลังนึงมี 4 ห้องนอน 3 ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น ห้องกินข้าว ห้องครัว ห้องซักรีด..ระเบียงหลังบ้าน สวนหน้าบ้าน… มีเตาผิงด้วย..กะว่าช่วงคริสต์มาสคงได้ใช้แน่นอนคับ

 

 

 

เค้าชอบบ้านเค้ามากเลยนะ…. เหมือนกับมันสามารถทดแทนความหนาวได้  ถึงก้าวขาออกไป จะหนาวฉี่หดขนาดไหน แต่พอเข้าบ้านหายเหนื่อยเลย….

แล้วเค้าก็จัดห้องเค้าให้มันสะเดิดๆอ่ะ  เข้าห้องก็เปิดเพลง (เกาหลี) ฟัง เดินไปยิ้มให้รูปของครอบครัวกับเพื่อนๆที่แปะไว้ที่ผนัง เดินไปทักทายมุมชายนี่ที่ชั้นวางของนิดนึง…มีความสุขละ

เค้าเอาของที่ทุกคนให้มาด้วยนะ  เอามาวางโชว์ในตู้นั่นแหละ….. อันไหนใช้ได้ก็หยิบมาใช้  อบอุ่นใจบอกไม่ถูก

 

  

 

 

 

เรื่องต่อเนตที่บ้าน  ตอนแรกเหมือนจะเป็นเรื่องลำบากนิดนึง ต้องไปเซ็นสัญญงสัญญา แล้วชีวิตก็มีอีกหลายเรื่องให้ Concentrate มากกว่า…แต่ยังไงคิดว่า อาทิตย์หน้าไป คงได้ติดต่อโลกภายนอกบ่อยขึ้นนะฮะ ถึงจะไม่สามารถนั่งตกรูปจกคลิปเป็นกิจจะลักษณะก็เหอะ ^__^”

 

 

เรื่องอากาศที่นี่….บางวันตอนเช้าออกไปเดินเล่นหน้าบ้าน…อืม… -6 องศา…  บางวันร้อนหน่อยก็ 6 องศาไรงี้…  มันก็ปรับตัวลำบากนิดนึงอ่ะเนาะ…บางทีก็ถึงกับไข้ขึ้น ยืนงงๆหน้าบ้าน…นี่กรูมาทำอะไรที่นี่เนี่ย….. ร่างกายเหมือนไม่ใช่ของเราอ่ะ..มันแข็งไปหมด  เฮือกกก  ><*

แต่กับบางวันก็เย็นพอดีๆ แบบว่าใส่ชุดนอนกับแจคเกตออกมาเดินเล่นได้ (คนบ้าแบบเราเท่านั้น ที่ชอบใส่ชุดนอนขาสั้นออกมาเดินทดสอบอากาศหน้าบ้านตอนเช้าอ่ะ)

 

  

 

 

 

แล้วก็นะ..เมืองนี้  คนเกาหลีเยอะมาก  มีครึ่งต่อครึ่งกับคนรัสเซียเลย.. เพราะสมัยก่อนเป็นเกาะของญี่ปุ่นที่เอาทาสเกาหลีมาปล่อย พอตอนหลังเกาะกลายเป็นของรัสเซียแล้ว  คนเกาหลีกลุ่มนี้ก็อยู่ต่อจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลานจนกลายเป็นคนท้องถิ่นไป  พูดเกาหลีไม่ได้กันแล้วแหละ  ถ้าไปถามว่าเค้าเป็นชาติไหน พวกนี้จะบอกว่าตัวเองเป็นรัสเซียได้เต็มปากเต็มคำเลย…(ตรูยังรู้จักเกาหลีดีกว่า ว่างี้เลยละกัน)

ไปไหนก็เจอแต่เกาหลี + รัสเซีย ปะปนกันไปหมด เราเลยดูไม่แปลกแยกในเมืองนี้เท่าไหร่

 

แต่ที่แปลกแยก….. คือ…. อยากจะบอกว่า.. พลเมืองเกาะซัคคาลิน..ไม่ว่าเกาหลีหรือฝรั่งหัวทอง  สวยมาก หน้าเป๊ะมาก หุ่นดีมาก ขาเรียวยาวมาก …แต่งตัวเก่งมาก…เดินไปไหนก็เจอแต่พวก สวยประหาร สวยจิก สวยนางแบบ เต็มบ้านเต็มเมือง    อาหารตาสุดๆ ฮ่า..

ส่วนผู้ชาย…อืม…ไปไหนเค้าก็ไม่พ้นชอบเกาหลีอ่ะ หนุ่มฝรั่งในบริษัทน่ารักๆ แบบหน้าขาวแก้มแดงๆมาเลยนี่ไม่ชอบนะ  ชอบไปปิ๊งพวกเกาหลี ตาตี่ๆ หน้ากวนๆ ยืนดูดบุหรี่ตายอดตายอยากอยู่ที่ Smoking area โน่นนนนนน   เวรกรรมจริงๆ  ><*

 

 

ส่วนนิสัยคนที่นี่..บอกไม่ถูก  คือในออฟฟิศมีแต่คนน่ารักอะ น่ารักแบบ..โดนเรา (หลอก)ให้พาไปหาซื้อรองเท้าบูท 4 ร้าน แต่ไม่ซื้อซักร้านก็ยังไม่บ่นซักคำ แถมยังบอกจะพาไปหาต่อวันหลังอีก  ไปเที่ยวก็เอากล้องวีดีโอตามถ่ายเรา เหมือนพาลูกสาวไปเที่ยวไรงี้ ส่วนพวก expat บางคนจะเอ็นดูเรา เพราะเหมือนเด็กกะเหรี่ยงหัวดำจากประเทศเขตร้อนที่ถูกหลอกมาทำงานที่รัสเซียหน้าหนาว มันแปลกดีแท้ เค้าว่ากันแบบนั้น…. 

แต่กับพวกคนขายของ  พนักงานเสิร์ฟไรงี้..โหยยยย  เหวี่ยงได้อีก.. เหวี่ยงจนเราฮามันแทนที่จะโกรธเลยอ่ะ…จะหงุดหงิดไปหนายย~~ กินหัวเราได้มันคงกินไปละ  ส่วนคนเดินถนนทั่วไปก็ชอบทำหน้าบึ้งๆ เหมือนคนชาตินี้เค้าหน้าตายกันอ่ะ

 

 

เรื่องอาหารการกิน…ยังไม่เคยกินอาหารรัสเซียแท้ๆเลย  แต่เหมือนเค้าจะกินเนื้อกับปลาเป็นหลัก..ไปไหนก็เจอแต่แซลมอน (กลาดเกลื่อนเหมือนบ้านเรากินปลาทูเข่ง) แต่ชาวคณะเราเพลย์เซฟกับกระเพาะไว้ก่อน  วันๆกินแต่อาหารญี่ปุ่น ฮ่า..ส่วนมื้อเที่ยงก็กินที่แคนทีนบริษัทฮะ  ว่างๆอาจจะไปหาอาหารท้องถิ่นกิน  รอมีโอกาสก่อนนะ (จะมีไม๊  ><*)

 

 

เรื่องการเดินทาง  ที่บริษัทมีศูนย์บริการรับรถส่งให้ฮะ สามารถโทรตามได้ 24 ชม.ทุกวัน จะไปไหนก็บอกเค้า จะไปเรื่องงานเรื่องส่วนตัว ไปชอปปิ้ง หาข้าวกิน เรียกใช้บริการได้หมด

ฟังดูเหมือนบริษัทสปอยล์เนาะ แต่นี่มันก็สมเหตุสมผลอ่ะฮะ เพราะคนท้องถิ่นที่นี่ไม่พูดอังกฤษ เมืองเค้าก็ไม่ได้เจริญมาก มีแต่รถโดยสารโทรมๆด๋อยๆ  ไปไหนทีมันก็ลำบาก (นึกภาพตอนหิมะละลาย..แล้วเป็นโคลนแฉะทั้งเมือง  หลอนมากกก  -*- ) แล้วอย่างวิลเลจที่เค้าอยู่..ก็ห่างจากตัวเมืองไปเกือบครึ่งชม. เหมือนนั่งรถไปดอยสะเก็ดโดยที่ไม่มีไฟถนน T__T  เพราะงั้น นั่นแหละ จัดรถมาให้เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว  ^^

 

 

เรื่องหมี..ยังไม่เจอ  และไม่ขอเจอด้วย (>_<)  เค้าบอกที่นี่มีหมีอยู่ 5000 ตัวได้…. พักก่อนมีคนได้ยินเสียงหมีแถวหมู่บ้านด้วย  ต้องเอาพรานมาตามล่าดูก็ไม่ยักเจอ…. จุดๆนี้เลยอยากฝากไปบอกว่า..ตอนนี้เข้าหน้าหนาวแล้ว  รบกวนพี่หมีไปจำศีลกันให้หมดนะคะ  หน้าร้อนปีหน้าค่อยออกมากันอีกที   ขอบคุณค่ะ  __/l\__

 

.

.

.

 

เค้าคงอั๊พบล๊อกเท่านี้ก่อนเนาะ….

เอาไว้มีอะไรจะพยายามมาเขียนเก็บไว้นะ  เพราะส่วนใหญ่หมดวันก็เหนื่อยๆอ่ะ  อย่างมากนั่งเมาท์มอยกันแป๊บๆก็เข้านอน

ยกเว้นวันไหนกินเยอะจัดๆ ก็ออกไปฟิตเนสหน้าหมู่บ้านกันตอนสามทุ่ม….ไม่งั้นหลับไม่ลง..แน่นพุงเกิ๊นนน  ><*

ลองนึกภาพผญ.6 คน วิ่งตากอากาศหนาวไปฟิตเนสหน้าหมู่บ้าน แล้ววิ่งกลับตอนดึกๆดิ เค้าว่า expat ที่บ้านอยู่แถวนี้หลอนพวกเค้ามากอ่ะ ทำเรื่องแปลกได้ไม่เว้นแต่ละวัน

 

(จะว่าไป….พอไม่มีชายนี่…เค้าก็ได้กลับเข้าโหมดดูแลตัวเองบ้าง   แต่พูดตรงๆ เค้าก็คิดถึงมันนะ..งื้อ~~  TT^TT ขอบคุณโรส บิว ใหม่ ป่าน ที่ยังคอยพยายามอั๊พเดทเค้าตลอดเวลา ถึงเค้าจะได้อ่านมั่งไม่ได้อ่านมั่งก็เถิด~~  __/l\__ )

 

 

 

 

คิดถึงทุกคนนะ เค้าคิดว่าทุกคนน่าจะสบายดีเนาะ

ขอโทษที่คงไม่ได้เล่นเนตบ่อยๆอย่างที่ตั้งใจไว้……..แต่เค้าจะพยายามคับ

 

 

ปูรู……ถึงเค้าจะไม่ได้ตามข่าวชายนี่เท่าไหร่…แต่เรื่องสำคัญอย่าง…อิจงเป็นหวัด 2009 !! เค้าก็อั๊พเดทตลอดนะ (ขนาดวันนี้ได้ที่หนึ่งมิวแบงค์ใหม่ยังโทรมาบอกที่รัสเซียเลยเหอะ  แร๊งงง ฮ่าๆๆ)

ก็เค้าบอกแล้ว  ว่าเค้าเอามันมาที่นี่ด้วย….  ก็มันหนาวเลยป่วยด้วยกันเลย  เห็นไม๊   อร๊ากกกกกกกกก 

 

ปูรูปิดท้าย…เบียร์แช่หิมะอร่อยสุโก่ยยย  วางทิ้งไว้กะพื้นเฉยๆยังเย็นขึ้นๆได้อีก…อืม…นี่แหละ  ข้อดีของรัสเซียฮะ  ^__^”