Archive | May, 2010

อำลาคุณซซ :: ช่างทาสี :: และยูกึนนา~~

30 May

 

คุณซัมซุงเค้าจากไปแล้วอย่างสงบ

 

อาการก่อนตายของคุณซัมซุงคือ..

 

>> ปุ่ม touch ค้างมั่ง ไม่ค้างมั่ง  (กล่าวคือ  กดเบอร์โทรออกได้  แต่กดปุ่มโทรออกไม่ได้.. เพื่อ !?!?)

>> รับสายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง

>> โทรออกไม่ได้ยินเสียง

>> ตั้งปลุก…ไม่ได้

>> รับแมสเซจได้  แต่เปิดอ่านไม่ได้  (เพื่ออออ !?!?!)

 

เพราะฉะนั้น  สภาพก่อนตายของคุณซัมซุงก็คือ…  เป็นนาฬิกาเพียวๆเลย  (แถมตั้งปลุกยังไม่ได้ด้วยเหอะ)

 

อาเมนนนนนน

 

ก่อนหน้าคุณซซ. ตอนนั้นใช้ไอ่ง่อยอิริคซันอยู่  พอไอ่ง่อยพัง (สภาพตอนนั้นสาหัสกว่าคุณซซ.อีก) ก็เลยลอกพี่เค  ซื้อตามเลย

 

แต่ก็นะ จะพังจะตายเค้าไม่ว่า.. เพราะปกติเค้าก็เป็นคนใช้ของทนมากๆ 

แต่มาพังตอนนปช.เผาเมืองนี่เครียดอ่ะ ตอนนั้นไม่รู้จะเอาไปซ่อมไปซื้อใหม่ที่ไหน  T__T

 

แล้วก็แปลกอีก พอรู้มือถือพัง  เพื่อนๆฉลองกันใหญ่ คุณหัวแตงโมเสนอโปรบีบีราคาพนง. ไอ่แป๊บจะช่วยออกสองร้อย และคุณบลาๆๆจะออกค่าปลอกบีบีให้…

 

คือ…

 

ตอนแรกก็เคลิ้มนิดๆ เพราะกลุ่มเพื่อนในออฟฟิศใช้บีบีหมดทุกคน

เราเองก็ไม่แอนตี้ที่ใครจะใช้อ่ะ เล่นของคุณเตยประจำไฮเทคดีออก

แต่กับเค้าเอง ถึงจะติดเนตติดคอมเข้าขั้นบ้าก็จริง แต่กับมือถือ ไม่ได้อะไรเล้ย  โทรออก ฟังเพลงได้ก็พอ ต้องการแค่นั้น

แล้วถ้าไฮเทคมากๆ 24 ชม. ความเป็นส่วนตัวก็จะหมดไป

งกเงินนี่ก็ถือว่างกแล้วนะ แต่งกความเป็นส่วนตัวนี่โคตรๆๆ   ถ้าอยากจะเข้าโหมดหาย ก็ห้ายยยไปได้เลย  อาการติสต์แตกมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ

(แล้วมันก็คือเหตุผลที่เราไม่เล่น FB กับ Twitter ด้วย ติสต์แตกล้วนๆ)

 

สุดท้ายก็เลยได้ HTC Smart มาตามคำแนะนำของหัวแตงโม

คุณสมบัติ โทร แมสเซจ ถ่ายรูป ฟังเพลง ทนมือทนทรีน ครบ…  6,750 บาทถ้วน !!  แล้วยังได้สามจงสามจี (ที่ไม่มีวันใช้) แหล่มเนาะ  ^^

(จะใช้ของแพงกว่านั้นก็เกรงใจตัวเอง  ใกล้ถึงเวลาต้องซื้อแอร์, ทีวี, routerใหม่อีก ชีวิต ชายนี่..เอ้ย..เตรียม ใช้หนี้ของแท้  >__< )

 

ว่าแต่..  จะตั้งชื่อมือถือใหม่ว่าไงดีเนาะ ^o^

 

 

 

=======================================================

 

 

ต่อจากเรื่องใช้เงิน ก็ไปสู่การใช้แรงงาน

คุณโรสน้องรักมันจะย้ายไปอยู่คอนโดของที่บ้าน แล้วก็ต้องปรับปรุงอะไรหลายๆอย่าง

โดยเฉพาะการทาสีใหม่

ก็เลยรวบรวมแก๊งคนใช้แรงงานมาได้ มีเค้า ป่าน ต๊ะ มะอิ้ม ไปช่วยกันลงแขกทาสีห้อง

 

จะว่าเคยทำก็ไม่เคยหรอกนะ มีไอ่โรสทำเป็นจริงๆจังๆอยู่คนเดียว  นอกนั้นก็มั่วๆเอา

แต่สุดท้ายพวกเราก็ทำได้ แปลงห้องสีเขียวสังขยา (บรื๋อ…) ไปสู่เขียวมะนาวอมเหลือง แถมด้วยห้องนอนสีขาวได้สำเร็จ !!!  เย้~~

 

คิดแล้วก็ขำดี  เพราะชายนี่ ถึงได้มีคนบ้า(น้ำใจ) กลุ่มนี้ขึ้นมา

บ้าวิ่งไล่ตามผู้ชายด้วยกัน

บ้ากินหมูย่างเกาหลีด้วยกัน

เค้าไปรัสเซียแต่ละรอบ ก็มีพวกนี้แหละบ้าไปรับไปส่ง

และอะไรต่อมิอะไรบ้าๆ มาจนถึงบ้าทาสีนี่แหละ  เหอๆๆ

 

แต่จะบอกว่า  จ๊อดดดดดด!! การทาสีนี่มันร้อนมาก เมื่อยมาก มึนมาก และก็ทำให้อิเจ้หน้ามืดมากกับการก้มๆเงยๆ 

เพราะงั้น  พอโรสถาม  ถ้าอาทิตย์หน้าชวนมาทาอีก จะมาไม๊

รีบตอบทันที อู๊ยย  พี่ไม่ว่างแล้ว  วันไหนก็ไม่ว๊างงงงง  

 

ฮ่าๆๆ

น้ำใจนี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ  ^^”

 

 

 

=======================================================

 

 

สุดท้าย มะอิ้ม..(หรือที่เราเรียก ไอ่ตัวเล็ก) ไปดูดรีมคอนที่เกาหลีมา

ตัวเล็กได้เจอชายนี่ครบทุกคน…อันนี้เก่งมาก

ตัวเล็กได้เช็คชื่อขบวนแห่คิมจงฮยอน และช่วยยืนยันได้ว่ามันมีความสุขที่มีคนเดินตาม และมันขี้อ่อย!!…อันนี้ขอบคุณมาก

แต่ที่เจ๋งที่สุดคือได้ไปเยี่ยมยูกึนกับครอบครัวนี่แหละ เด็กบ้าอะไร มันจะน่ารักเกินไปแล้ว ยูกึนน่า~~

ครอบครัวน้องยิ่งน่ารักกว่า

อ่านแล้วรู้สึก….อืม.. มีความสุขกว่าเจอชายนี่อีกว่ะ ฮา..

รายละเอียด ไปอ่านที่บล็อกตัวเล็กได้นะคับ

http://mimpz13.spaces.live.com/blog/

 

  

 

หน่าน้อยพเนจร

22 May
 

ชีวิตนี้ก็ไม่คิดว่าจะต้องมาตื่นเต้นอะไรแบบนี้เล้ยยยยย  >__<

 

เค้าเก็บของย้ายไปอยู่กะคุณเตยที่สุขุมวิท 50 ตั้งกะจันทร์ที่แล้ว  (คือคืนก่อนหน้านั้น หม่อมแม่เบาหวานขึ้นละ  ห่วงลูกมาก เค้าก็เลยต้องรีบย้ายออกไปจากโซนอตร.)

 

ตอนแรกก็กะว่าคงไปอยู่แค่วันสองวันนะ  เลยเอาเสื้อนอนกะกางเกงนอนไปชุดนึง  ชุดไปทำงานนิดหน่อย  เพราะบ้านเตยน่ะอยู่ใกล้ๆออฟฟิศ  คงไปทำงานได้ทุกวัน

 

ที่ไหนได้…. สงครามกลางเมืองเล้ย  ออฟฟิศก็ปิดยาว  เค้าเลยต้องกลายร่างเป็นลูกสาวบ้านนั้น นั่งๆนอนๆทำงานอยู่บ้านเค้าเป็นอาทิตย์เลยอ่ะ

 

คุณพ่อคุณแม่เตยให้ความเมตตาผู้ลี้ภัยสงครามกลางเมืองมากกกกกกก

พอดีบ้านนั้นเค้ามีเรือนรับแขกอยู่หลังนึง  เป็นบ้านน้อยสองชั้น  เค้าก็ยกให้เราอยู่

มีทุกอย่างที่เราจะอยู่ได้โดยไม่ต้องออกไปไหนทั้งอาทิตย์

โดยเฉพาะคอม  บ้านนี้คอมจะเยอะไปไหน พ่อแม่ลูก 4 คน  คอมประมาณ 10 เครื่อง  (แค่บ้านน้อยที่เราอยู่ก็ปาไป 3 ละ) หลับตาเดินชนคอมตลอด  >_<

 

กิจวัตรก็รูทีนมาก  ตื่นมา 6 โมงครึ่งก็นั่งทำงาน กิน ทำงาน งีบ ทำงาน  เล่นเนต…  ไปโลตัส กิน  เล่นเนต อ่านนิยาย ทำงานรอบดึก  นอนตีหนึ่ง~~ อา..นี่มันลำบากจริงป่าววะ

บางคืน อย่างคืนแรกที่เคอร์ฟิวก็มีแฟนของน้องเตยมาค้างด้วย..  เหมือนค่ายผู้ลี้ภัยเลย  อยู่กันหลายคน  สนุกจัง

(สนุกตรงไหน  คืนนั้นมีข่าวลือจับตัวประกันที่โลตัสอ่อนนุชหน้าบ้านด้วย  หลอนกันเกือบตาย  T__T )

แล้วบางทีก็เบื่ออ่ะ..  เบื่อมากกกก  คนมันเคยออกไปทำงานเกือบทุกวัน  อยู่แบบนี้มาเกือบอาทิตย์ก็หมดแรงบันดาลใจไปเหมือนกัน

 

แล้วก็ ที่ขาดไม่ได้ คือเปิดทีวีแทบจะ 24 ชม. ดูข่าวตลอดๆๆๆเวลา  บวกกับที่เตยมันกะลังคลั่ง FB กับ Twitter ทำให้ต้องอั๊พเดทข่าวกันแทบทุกนาที  (โดนเฉพาะทวิตเตอร์พี่โดม  หุหุหุ) นึกว่าตัวเองอยู่สำนักข่าวไปเลยทีเดียว

 

คนส่วนใหญ่คงสะเทือนใจมากกับเรื่อง CTW และ สยาม   เค้าก็เสียใจนะ เห็นแล้วมันจุกอ่ะ  บอกไม่ถูก ประท้วงก็ประท้วง  อันนี้ก็เดือดร้อนพอละ แต่พวกมรึงไปอาศัยชายคาเค้ากินนอนมากี่เดือน  แล้วไปเผาเรือนเค้าเนี่ย !?!  โคตรเชรี่ยเลยค่ะ

 

แต่ที่สะเทือนกว่า  ระบมไปทั้งตับไต  คือมันไปเผาตึกช่องสาม !!!!

แล้วข้างๆตึกช่องสามนั้น….  คือออฟฟิศกรู๊ววววว

นั่งดูทีวีไปก็อึ้งไป.. เอ่อะ.เตย  นั่นมันตึกเราไม่ใช่เหรอวะ แล้วไอ่พวกนั้นมันปาเข้าตึกเราทำไม.. โน่น ช่องสามอยู่ทางขวาโน่นโว้ยย ไอ่ง่าวววววว  !!!!

สุดท้าย ฟลอร์ล่างเละตุ้มเป๊ะเลย  Share drive ก็พังจนทำงานกันไม่ได้เป็นวันๆ  เบี่ย  -___-*

 

นี่ล่วงเลยมาจนถึงวันนี้ เค้าก็ยังไม่ได้กลับบ้านเลยนะ

แล้ววันจันทร์หน้าก็คงได้ย้ายออกจากบ้านเตย ไปพักอยู่ที่โรงแรมที่จัดเป็นออฟฟิศชั่วคราวแทน เพราะตึกจริงคงยังไม่เปิด

ตอนแรกว่าจะต้องย้ายไปทำที่ออฟฟิศศรีราชาด้วยซ้ำ…   งานเข้าของแท้เล้ยยยยยยยยยย

 

 

แต่จะว่าไป  share drive พังหรือตึกโดนก่อกวน แค่วันสองวันก็ซ่อมได้นะ

แต่เมืองทั้งเมืองของเรา  จิตใจของพวกเรา  จะอีกนานแค่ไหนถึงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้

 

ไม่รู้ว่ะ

 

รักกันไว้เถิดน่ะ..  มันยากนักหรือไง  !?!?

 

 

ยังไงก็ขอบคุณครอบครัวเตยมากนะคับ  ดูแลผู้ลี้ภัยง่อยๆอย่างเค้าเป็นอย่างดีมาตลอด  ซาบซึ้งมากกก  __/l\__

 

 

 

=========================================================

 

 

สงครามกลางเมืองกำลังจะผ่านไป  เลยเกิด โรคแทรกซ้อน

จากที่เกลียดพวกทหารตำรวจมาตั้งกะจำความได้

ตอนนี้เป็นโรคแพ้คนในเครื่องแบบไปละ  ฮ่า…….เห็นแล้วใจสั่น

ที่เห็นกรี๊ดกันหนักๆก็คงเป็นพี่เสธ.ไก่อู

 

กรี๊ดกันขนาดที่กระทู้พันทิปแข่งโหวตพี่ไก่อู ปะทะ พี่เคน ธีรเดช

พี่เคนได้ไป 200 กว่าๆ พี่ไก่อูปาไป 3,000 !!  บร๊ะเจ้า แร๊งงงงงง

ศอฉ. :: ศูนย์ไก่อู กหัวใจ ~~ฮ่าๆๆ คิดด้ายยย

 

นี่ก็อยากร่วมสนับสนุนอายครีมให้พี่ไก่อูเค้าซักสองกระปุก

แต่ท่าทางการนอนหลับเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาได้

เฮ้อ…  น่าสงสารแท้

 

พี่ไก่อู

http://www.youtube.com/watch?v=qD-dR-07RAQ

 

ปูรู  อ.ปุ้ม ปณิธานก็มาแรงเนาะ ไม่น่าเชื่อว่า 50 แล้ว

แต่จริงๆเค้าอ่ะชอบ พตอ.ทรงพล ที่นั่งข้างๆพี่ไก่อูตอนแอบหลับหรอก

แต่เค้าไม่มีปัญญาทำคลิปมาช่วยดันหรอกนะ

กว่าจะหารูปได้ซักรูปก็ยากจะแย่ละคนนั้น  ^___^”

เก็บไว้ในใจพอ

เอิ๊กกกก~~

 

 

 

 

ปูรูอีกหน่อย  Dima จะมาหาเดือน 7  มันอยากมาช๊อปปิ้ง  คงได้บอกไปก่อนว่า.. “Baby อยู่รัสเซียไปน่ะดีแล้ว  ที่นี่ไม่มีอะไรให้ยูช๊อปแล้วแหละ  เหอๆ     (-________-“ )

 

ปูรูสุดท้าย  ช่วงนี้ไม่ค่อยมีประกาศศอฉ.ละ  บ่นๆๆๆ จนเตยบอก “แกก็ไปปาระเบิดซักที่สิ  เดี๋ยวเค้าก็มีแถลงข่าวเอง”…  เอ่อะ  -__-“

.

.

.

 ไปปั่นงานต่อแหละ เมื่อวานมัวแต่อู้  >__<

 

 

 

หนี

16 May
 

ช่วงนี้เหมือนอยู่ดีๆก็ได้พักร้อน..

พักร้อนแถวฉนวนกาซ่าด้วยนะ อร๊ากกกกกกกกก

 

จากที่เคยเป็นโซนใกล้เคียง..ตอนนี้แถวบ้านเค้าได้รับการยกระดับเป็นโซนอันตรายไปด้วยแล้ว…

ปิดซะเป็นเมืองร้างเลย  จะเข้าออกต้องแสดงบัตร  แม่โทรมาถามไม่ไปทำบัตรกะเค้าเหรอ  เราบอก หนูอ่ะหน้าตาโคตรสาวออฟฟิศ เค้าไม่ห้ามเข้าหรอก ฮ่าๆๆ  (ปากดีกับแม่ แล้วจะพาซวย  เดี๋ยวรออ่านกันดู T__T )

 

ความจริงก่อนที่เค้าจะยิงกันหนักๆเนี่ย มันก็มีเค้าลางแหละเพราะตั้งกะจันทร์อังคารที่ผ่านมา ก็มีทหารตั้งด่าน ตั้งบังเกอร์เต็มหน้าคอนโดไปหมดละ พอดีว่าช่วงนั้นกลับบ้านดึกทุกวันก็เลยออกแนวนอยด้วย + อุ่นใจด้วย  เหมือนมีพี่ทหารถือปืนร่วมทางทุก 3ก้าว 

เอาวะ ยังไงก็ปลอดภัยแหละ !!  มั๊ย???

 

จนวันพฤหัสก็เริ่มอึมครึมๆ มียิงกันละ แต่เราก็ยังชะล่าใจ ไม่เช็คข่าว คิดแต่วันศุกร์เข้าออฟฟิศสายๆละกัน  ชาวบ้านเค้าคงวุ่นวายกันจบแต่เช้าแล้ว

ปรากฏวันศุกร์ 9 โมง ลงไปทำงาน…. ~~

ฟริ้วววววว  รถราไปไหนหมด….อ่าว เค้าปิดถนนกั้นรถหมดเลยนี่หว่า  >___<

แล้วตรงสี่แยกราชเทวี  มีผู้ชายท่าทางน่ากลัวๆ ซักสามสิบคนยืนรวมกลุ่มกัน  เหมือนจะเริ่มเถียงๆไรไม่รู้  ทหารตรงนั้นก็เริ่มตะโกนว่า ไปตามกันมาๆๆให้หมด!!!”

เอ่อม…..  กรู…ในคราบสาวออฟฟิศคนเดียว ณ จุดๆนั้น กรีดตาสวยมากด้วยวันนั้น  (ปกติแต่งหน้าทุกวันศุกร์ ^^” ) ใสที่คาดผมหูกระต่ายน้อยพับได้จากมยองดงด้วย ส้นสูงสามนิ้วครึ่งด้วย (ชอบใส่ส้นสูงทุกวันศุกร์อีก)

อารมณ์นั้นเหมือนกำลังเล่นเกมส์จับผิดสิ่งใดไม่เข้าพวก   ทุกคนหันมามองอินี่ที่ยืนเหวอตรงสี่แยกคนเดียว….

เอ่อม…หนูว่าหนูนี่แหละไม่เข้าพวกนะ…  ฮือ.. ให้หนูไปก่อนเหอะ..  ว่าแล้วก็วิ่งๆๆๆๆใจสั่นตุ๊มๆต่อมๆหนีไป BTS..เพื่อพบว่า..

BTS สายสุขุมวิทปิด!!!!

กรรม…  แล้วกรูออกมาทำไม  รถก็เข้ามาไม่ได้ แต่ไหนๆก็ออกมาแล้ว เลยโบกมอเตอร์ไซค์ไป MRT สามย่านแล้วต่อแทกซี่ไปออฟฟิศจนได้

 

ระหว่างทำงานก็มีสายเข้ามาเรื่อยๆจากบุคคลผู้เป็นที่รักทั้งหลาย  บอกว่า BTS ปิดแล้ว MRT ปิดแล้ว  ยิงกันแล้ว เผายางแล้ว  บลาๆๆ

ส่วนใหญ่ก็ไล่ให้เค้ากลับบ้าน  พร้อมวิเคราะห์เส้นทางรอดตายเสร็จสรรพ (โดยเฉพาะ พี่เค โรส ใหม่  ขอบคุณมากนะ) พี่เปาก็เหวี่ยงๆเค้า ขู่จะโทรไปฟ้องแม่ว่าเค้าบ้างานจนไม่ดูแลตัวเอง..  อืม..ไม่รักไม่ว่า แต่ถ้าฟ้องแม่นี่ ได้มีเรื่องกันแน่ง่ะ  >//<*

 

บ่าย 3 ทนนอยตัวเองไม่ไหวเลยลากลับบ้าน  แต่ครึ่งชม.ที่ยืนหน้าออฟฟิศ หาแทกซี่ไม่ได้เลย ให้ไปส่งหมอชิตยังไม่มีใครไป ตายแน่กรู 

สุดท้ายก็มีมอไซค์คันนึงผ่านมา ถามไปไหน เราบอก อยากไป 4 แยกราชเทวี พี่เค้าบอก 150 เอาไม๊  เอาก็เอาอ่ะ ไม่ต้องต่อรถอื่นด้วย

แล้วก็เลยได้รู้ว่า.. จากพระรามสี่ไปราชเทวี มันไกลกันขนาดไหน   กลายร่างเป็นสก๊อยเกรียมแดดไปเลย

 

พี่เค้าแว๊นได้ใจมาก  ระหว่างทางก็เห็นพนง.ออฟฟิศต่างๆกรูลงจากตึกกัน ท่าทางคงโดนไล่กลับบ้านกันหมด

ไปถึงทางแยกมักกะสัน  เห็นรถจอดออกัน  ปรากฏ..เค้ากำลังยิงกันอยู่ข้างหน้า !!!  เสียงไรมั่งไม่รู้ดังปังๆๆ  เห็นทหารถือปืนวิ่งๆๆ  เหวอออออออ~  โคตรกลัวเลยอ่ะ  ลุงแว๊นของเราก็บอก หนีๆๆๆเหอะน้อง  แล้วก็พาเราไปเส้นอื่น

ก็ขี่หนีๆกันไป  ไปเส้นไหนจำไม่ได้ละ น่าจะดินแดง (หลับตาปี๋บ่อยมาก  สยอง) ไปอีกเส้นนึงก็เจอเค้ากำลังจะยิงกันอีก  รถถอยหนีกันจ้าละหวั่น T____T

ตอนนั้นจะร้องไห้แล้วอ่ะ  บรรยายไม่ถูกเลย  ชีวิตเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเหรอ แล้วต้องหนีไปอีกกี่เส้นทาง จะกลับถึงบ้านไม๊ บลาๆๆๆ

ลุงแว๊นแกก็ดีมากเลย  บอกไม่ต้องกลัวๆๆ เดี๋ยวส่งถึงบ้านแน่ๆ แต่ลุงคิดสองร้อยละนะ   โหยยยลุง  วนรอบกทม.ขนาดนี้สามร้อยก็จ่ายแล้วเนี่ย  อย่าทิ้งกันก็พอ  แล้วลุงแกก็พาเราอ้อมไปถึงไหนไม่รู้  กลับมาลงที่เสาวรีย์จนได้ ดีใจโคตรๆ หนทางรอดตายรำไร

 

มาถึงสี่แยกพญาไทได้ก็เหมือนเข้าเขตทหารละ  ห้ามเข้าถ้าไม่มีบัตร ลุงแว๊นแกก็สวมวิญญาณผู้ปกครองมาก  จะหาทางอ้อมไปอีกฟาก  คือต้องส่งถึงหอให้ได้  เราก็บอกไม่ไรๆ (คืออยากแวะเซเว่นตุนเสบียงด้วย) ก็เลยลงที่พญาไทแหละ  แล้วเดินกลับเอา

 

ระหว่างทางเดินก็ต้องโทรรายงานตัวให้ทุกคนทราบว่ากรูยังไม่ตาย (แค่เกือบๆ)  พร้อมทั้งซื้อเสบียงไว้เต็มที่ (ล่าสุดวันเสาร์ ของสดกะมาม่าหมดเซเว่นละนะ ><)

 

แล้ววันอาทิตย์ก็ขอโทษเอมมี่ลี่ด้วยอ่า…  เค้าเลยไม่ได้ไปงานแต่งงานเลย

ฝากพี่เคกั้นประตูแทน  เอาซองที่รับจากอาจอชีมาให้เค้าด้วย    50 บาทกรูก็เอา  ค่าทำขวัญ !!

 

 

 

ส่วนตอนนี้..

 

กรู..

ก็..

ยัง…

คิด….

ไม่…..

ตก……

 

มีคนเสนอความช่วยเหลือให้ย้ายไปนอนด้วยหลายคน

อยากไปทุกบ้าน.. ไม่ให้เสียน้ำใจใคร  แต่จะออกไปยังไงละคับ  T____T

 

ภาพจากระเบียงห้องเค้าเอง

 

กะว่า ทางที่ดีที่สุดตอนนี้  วันจันทร์นายให้หยุดงาน  ก็คงหาทางออกจากโซนนี้ แล้วไปพักกับคุณเตยก่อนซัก 2-3 วัน

คุณเตยเป็นเพื่อนที่ไปอยู่รัสเซียมาด้วยกัน  บ้านก็อยู่ในเขตปลอดภัย

ไปอยู่กับคุณเตย  จะได้ไปทำงานได้ 

ถึงไปพักกับญาติจะสบายกว่า  แต่มันก็ออกไปไหนลำบาก

คือใจนึงก็ห่วงงาน เพราะเราทำงานกับต่างชาติ มันเสียหายหลายฝ่ายถ้าเราจะหยุดงานเพราะเหตุผลในประเทศตัวเอง…

 

อืม..  ไม่มีใครเข้าใจกรูชัวร์ๆ  >__< (แล้วมันคุ้มกับชีวิตมรึงไม๊ ?!?!? ใช่มะ)

 

สัญญาว่าจะดูแลตัวเองดีๆนะ 

รู้ว่าคนที่เป็นห่วงก็ทุกข์ใจเหมือนกัน

ขอบคุณทุกคนจริงๆ  ^___^”

 

 

==============================================

 

 

พักเบรกด้วยความบันเทิงใจให้ตัวเองนิดนึง

เค้ามีลูกชายแล้วนะ

ไปเดินกะแฟน (เด็ก) ที่เกาหลีไม่กี่วัน

กลับมา มันก็เอาลูกหมามาเลี้ยงเลย

พยอลรู ~~มายเลิฟ~~

พ่อมันเห่อขนาดอั๊พคลิปผ่านยูส SM ด้วย…10 วิก็ยังจะเอา  -__-“

ฮึ้ยยย  อิจฉาหมา อยากแทะนิ้วอิจงมั่ง

 

 

 

 ===========================================================

 

 

อื้อ.. คุณโรสอั๊พบล็อกละนะ เรื่องไปเกากะเค้านี่แหละ

จะว่าเหมือนเรื่องเค้าก็ไม่เหมือนหรอก  บางทีก็มองอะไร เก็บอะไรได้คนละมุม 

ไปลองอ่านกันดูนะฮะ

http://onewsmile.exteen.com/

 

 

=========================================================

 

 

 เอาล่ะ กลับมาสู่โลกความเป็นจริงอีกครั้ง

หวังว่าทุกอย่างจะจบได้ในเร็ววันนะ

คนไทย ฆ่ากันเองไปทำไม  T__T

 

กว่าจะถึงเอนทรีหน้า  คงได้คลับมาอยู่ที่ห้องตัวเองแล้ว

คงจบแล้ว..

คนไทยคงกลับมารักกัน

 

 

 

เก็บตกเกา

12 May
 

โย่วๆ

กลับมาก็เกือบอาทิตย์ละ ปรับตัวเข้าสู่โลกปกติได้ละคับ (คือก่อนหน้านี้ก็ยังเพ้อไม่เลิกไง)

 

กลับมาแรกๆนี่ เพ้อไม่พอ มีนอยด้วยนะ  เพราะได้ข่าวมาจากทางโน้นว่า  ไอ่ที่ไปเฝ้าวันแรกๆอ่ะ จินกีกะคีย์ไป everysing ที่โรดีโอ  แล้วก็ไม่เข้าบริษัทนะ  ปล่อยให้นั่งรอ   >//<

อีกวันนึง อิจ่งจ๊งกะน้องคีย์ก็ไปเดินฉับๆอยู่ที่สี่แยกโรดีโออีก ก่อนเข้าบริษัท..  T___T  ก็ตอนนั้นอ่ะ  อิพี่นั่งกินไก่อยู่ในซอยแถวนั้นแหละ  ปวดใจมาก  แล้วมันยิ่งแค้นที่เห็นรูปแล้ว จำพื้น จำฉากหลังได้  รู้เลยว่ายืนกันอยู่พิกัดไหน…ฮึ้ยยยยยยยย 

แถมพอกลับมาได้คืนนึง จินกีก็ไปออกคิสอีก ให้ชาวบ้านเค้ายืนเฝ้าหน้ากระจก…  ชาวบ้านที่..ไม่ใช่เรา T___T  ไปก่อนหน้านั้นก็ไม่ได้เนาะ

l

l

V

ดัดจริตตัวเองว่ะ  "ได้คืบจะเอาศอก  >//<"

 

 

อยากไปอีกทีช่วงน้องคัมแบคจัง แต่กว่าจะลางานยาวๆได้อีกทีก็สิ้นปีโน่นมั้ง….ตอนนี้ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อนเนาะ

 

 

===================================

 

 

มีคนมาถามอะไรอีกหลายๆเรื่องจากเอนทรีก่อนที่อั๊พไป  งั้นเค้ามาตอบรวมในนี้อีกทีนะ

 

ค่าใช้จ่าย

ก็..ทริปนี้ที่ไปรวมทั้งหมดก็ 7 วัน 6 คืน

รวมคชจ. แบบไม่รวมช๊ิอปปิ้งกะค่าละครเวทีก็ประมาณ 24,000 ฮะ  

 

โดยรวมไม่แพงเลยนะเค้าว่า  แล้วก็ไม่ได้ตามดาราอย่างเดียว  มีเที่ยวด้วยเป็นพักๆ  (แต่ได้ข่าวว่าช๊อปปิ้งวันเดียวก็หมดตัวได้แล้ว เหอๆ)

ตัวแปรหลักๆก็คงเป็นค่าเครื่องบินแหละ (16,500 บาท)  ถ้าได้ตั๋วโปรที่ถูกกว่านี้ก็จะยิ่งเซฟไปได้  แล้วก็ค่าเดินทางด้วย คือถ้าใครนั่งซับเวย์หรือรถเมล์ได้ตลอดมันก็จะถูกอ่ะ  เค้าเองก็พยายามใช้บริการสาธารณะตลอด  เพียงแต่ตอนกลางคืนถ้ากลับหลังรถเมล์หมด (ซึ่งก็เกือบทุกคืน >//<) ก็ต้องนั่งแทกซี่เอาซึ่งราคาเริ่มต้นที่ 2400 วอน ( 70 กว่าบาท)

ไปหอน้องมาไม๊

หอเก่าก็ไปมาฮะ  คือไม่เรียกว่าไปหรอกเพราะไม่ได้แวะเข้าไป  ก็มันผ่านตลอดอยู่แล้ว  เด่นซะขนาดนั้น 

ส่วนหอใหม่~~~  อะ อะไร.หอใหม่เหรอ..อยู่ไหนเหรอ ว่ะฮ่ะฮ่า

 

เมาท์มอยกับ HJ

เพื่อนเค้าก็แค่คนเกาหลีที่เป็นแฟนคลับชายนี่ธรรมดาๆอ่า  ไม่ได้เป็นคนในวงการบันเทิงงิ  เพราะงั้นมันก็เลยออกแนวเป็นความคิดเห็นมากกว่าจะเอามาเป็น Fact

>> ก็ถาม HJ นะว่าตอนนี้ใครในชายนี่ดังสุดเหรอ  HJ ก็บอก น่าจะจินกีแหละ  จินกีน่ะถ้านับเอาจากจน.แฟนคลับอาจจะไม่เยอะที่สุดก็ได้  แต่ถ้านับจาก power แล้วจะมากที่สุดแหละ ไม่เชื่อดูจากเวปใหญ่ๆของชายนี่ตอนนี้สิ (ว่าแล้วก็นั่งไล่ชื่อเวปอิเด็กกัน)  เวปที่ดังๆ ตามงานเยอะๆ มีอิทธิพลมากๆจนถึงตอนนี้ก็ต้องของจินกี  แล้วเวลาที่มีข่าวอะไรเกี่ยวกับจินกีออกมา ก็ดูจะมีคนให้ความสนใจมากสุดด้วย ส่วนนึงก็เพราะนูนาจากเวปทั้งหลายนี่แหละ

>> แต่คนที่เป็นที่รู้จักของคนทั่วไปมากที่สุด ก็น่าจะเป็นเทมิน เทมินเป็นมักเน่ของวง ซึ่งตรงกับอิมเมจของชายนี่ที่เป็นวงน้องชายเบบี๋ เทมินก็เลยเป็นเหมือนมาสคอตของวงไปโดยปริยาย

>> ตอนนี้คนที่งานเยอะมากๆก็คือจินกีนะ  เพิ่งได้เป็นพิธีกรด้วย  เราก็เลยถาม  อารายย  จ่งจ๊งก็พูดเก่ง ไม่เห็นได้เป็นมั่ง    HJ เลยบอก อย่างจงนั่นมันเรียกพูดมาก เรื่อยเปื่อย  (ฮ่าๆๆๆๆๆ)  บางทีแฟนจินกีก็เคืองอิจงนะ  มันชอบแย่งหัวหน้าวงพูดอ่ะ (ฮ่าๆๆๆ  หัวเราะนานกว่าเดิมอีก 3 เท่า  จ่งจ๊งสะแหรนที่สุดในโลก  รักมันๆ)

>> มิโนเดี๋ยวนี้ก็พูดเก่ง แต่มันพูดเก่งหลังกล้องอ่ะ คุยไม่หยุด โดยเฉพาะกับผู้ชายอายุมากกว่า. ??  จริงจริ๊ง !! มิโนมันติดผู้ชายอายุมากกว่าอ่ะ อ้อนได้ไม่หยุดเลย (หลังจากนั้นเราก็เห็นกับตาตัวเองตอนไปอัดดรีมทีม  มิโนจกคุณลุงผู้ชายที่มาร่วมรายการตลอดเวลา  เหมือนเป็นแฝดสยามกันเลย งุ๊งงิ๊งๆไม่ยอมห่างกาย..  บางทีเราก็เลยอยากเกิดเป็นตาลุงเค้ามั่งไรมั่งนะ ส่วนเทมิน กินตลอดเวลาของจริง ที่มาที่น้องมันหน้าบวม  -___-“ )

>> ถามเรื่องรูปน้องคีย์กับนิโคลที่หลุดมาด้วยว่าไง  HJ ก็บอกเพื่อนเค้าที่ทำเวปคีย์เคืองกันมากๆเลยนะ  อารมณ์เหมือนแฟนหนีไปมีกิ๊กไรงี้เลย  เหอๆๆ (เราก็เลยบอก  แต่กับแฟนไทยอ่ะ เห็นแล้วแฮปปี้ เหมือนน้องหญิงได้เพื่อนสาวไปเดินช๊อปปิ้งมากกว่า  กร๊ากก)

 

>> แล้วก็…  เรื่องนี้  เค้าควรจะเอาลงดีไม๊  ก็เคยได้ยินมานานละด้วย…..  ที่ว่ากันว่า อิจงกะจินกีนะ เคยทะเลาะกันซักพักนึง  นานมาแล้ว ตอนจูเลียตอ่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเรื่องอะไร  รู้แต่น้องมันงอนๆกัน แล้วก็เหมือนไม่ค่อยคุยกันไปเลย มาดีกันอีกทีตอน RDD นี่แหละแล้วก็เลยเหมือนจะกลับมาสนิทกันมากกว่าเก่าดังที่เห็นในรายการเบบี๋นั่นเอง  (คือมันเรื่องปากต่อปากจากแฟนคลับเกาหลีอ่ะ กลัวก็แต่แฟนคลับไทยมันนี่แหละ อย่ามาดราม่านะ  เรื่องมันจบไปแล้วคับ  พิสูจน์ไม่ได้ด้วย) 

(แต่แอบขำอ่ะ พอเล่าให้แอ้ฟัง  แอ้บอก  เอาเข้าไปชายนี่ ดังก็ไม่ดังนะจูเลียตเนี่ย  ยังจะอุตส่าห์เคืองกันเองอีก  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ)

 

แล้วมินคีย์ที่โน่นเป็นไง  เพื่อนเค้ามันก็ว่า ยังไงตอนนี้ก็ฮยอนนิวอยู่ดีนะ     คือเอาจริงๆเหอะ  อย่างที่เห็นกัน ชายนี่มันไม่ได้เป็นวงที่สกินชิพเหมือนวงพ่อวงพี่มันงิ มันต้องอาศัยจินตนาการของนูนา(เกือบ)ล้วนๆ  เพราะงั้น ก็ได้แค่คู่ที่เห็นว่าสนิทชัดๆนี่แหละเนาะ

ส่วนมินคีย์น่ะ  เค้าว่าแฟนไทยกับจีนนี่แหละ  เพ้อสุดละ

 

แล้วก็เมาท์ๆถึงวงอื่นๆด้วย  แต่เค้าว่าไม่เอามาเล่าดีกว่า  เหมือนถ้ามีแฟนคลับวงอื่นเอาเรื่องชายนี่มาวึ่นเค้าก็คงไม่ค่อยชอบใจเหมือนกันคับ 

 

เรื่องตลก

อันนี้เผาโรสล้วนๆ (เอิ๊กๆ  ขำล่วงหน้า) คืนวันที่จงกับเทมมาซ้อมเพลงรอบดึก เราก็นั่งรอไป  ซักพักก็เห็นพวกแฟนกลุ่มอื่นๆวิ่งๆกัน  โรสมันวิ่งไปดู  แล้วกลับมาบอก  เยซองมาแหละพี่หน่า  อ่อ  เยซอง SJ เหรอ  โอเคๆ ก็ไม่ได้สนใจ นั่งรอคนของเราต่อไป

ท่าทางเยซองคงมาอยู่ที่ตึกหน้าแล้วแหละ เห็นแฟนคลับบางคนวิ่งข้ามถนนไปยืนหน้าปั๊ม แล้วก็ตั้งกล้องถ่ายรูป ยังกะเตรียมเอา M79 ถล่มตึก SM (ตอนเที่ยงคืน)  -___-” ถนน 6(หรือ 8??) เลนด้วยนะ  คิดดูว่ากล้องซูมขนาดไหนถึงจะคุ้มค่ากับการถ่ายรูปข้ามถนนมา

ทำไมแฟนคลับเยซองเค้าทุ่มเทกันจังวะ ???”  เพิ่งรู้นะว่าที่เกาหลี เยซองมันดังขนาดนี้ ??”  และอีกหลายคำถามที่เรายกมาถาม  เพราะกรูงงจริงๆ แล้วเหมือนแฟนคลับมันตามกันมาเยอะขึ้น  อาจอชีที่เป็นพวกขับแท็กซี่ตามดาราก็เอารถมาจอดเทียบท่ากันเพียบประหนึ่งมีงานปอยรอบดึก

จนกระทั่งมีคนมาบอก… คนที่มาน่ะ ยุนโฮ ดงบัง!!”   >___<   555555   จุดๆนี้  คนที่น่าเบิ๊ดที่สุดคือโรส…  ได้ข่าวว่านั่นสามีเก่าแกนะ  ดูยังไงเป็นสุรเย่ ??  โรสมันก็อายอยู่แป๊บนึง  แป๊บเดียวจริงๆ คงกลัวเสียเวลากรี๊ดยุนมั้ง  แล้วเราก็ปล่อยมันไประลึกความหลังรักเก่าของมันไป 

** ยังจำคยองเจ หนึ่งในผจก.เก่าของน้องได้มะฮะ  เห็นไปเป็นผจก.ให้โซชิพักนึง ตอนนี้หันมามีอาชีพขับ Audi ให้ยุนละเน่อ **

** กราบขออภัยแฟนคลับเยซองด้วยถ้าพูดอะไรไม่เข้าหู  เพราะกับศิลปินวงอื่น  เค้าไม่ค่อยรู้จริงๆนะ ว่าใครดังไม่ดังอะไรยังไงอ่ะ __/l\__ **

 

สุดท้าย มีคนบอก  เจ้ไปตามน้อง ทำไมมันดูง่ายๆจัง

จะบอกว่า  อย่าเชื่อทุกอย่างที่ได้อ่าน!  ถ้าอ่านบล็อกเค้ามาตลอดจะรู้ว่าอินี่ เอะอะก็เขียนอะไร ตลก ไปหมด จะฮาไปไหน

แต่ความเป็นจริง โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี  หรือลอยตกมาจากฟากฟ้าน้อ~~~  อยากได้อะไรก็ต้องสู้ และอดทนคับ  ^^

 

=============================

 

อ่านอันนี้นิดนึงนะฮะ

บล็อกเค้าอ่ะฮะ เวลาเขียนเรื่องส่วนตัวของเค้าเอง (ซึ่งก็เป็นส่วนใหญ่) มันก็ไม่มีอะไรถูกมะ

แต่พอนานๆทีเขียนอะไรที่เกี่ยวกับชายนี่  บางทีเป็นความเห็นส่วนตัว  แล้วมีคนเอาไปโพสต่อ.ซึ่งตรูเจือกไปเจอเองกับตัว

เค้าก็อยู่ในที่ส่วนตัวเค้า จะเข้ามาอ่าน เค้าไม่ว่า ไม่ได้ล๊อค  แต่เอาไปโพสต่อแล้วให้มีคนรุมด่าเค้านี่ยังไงเหรอคับ  เค้าไปทำอะไรให้เหรอ ไม่ใช่เพื่อนเล่น (ของทุกคน) นะ

การที่จะเรียก ศิลปินผู้เป็นที่รัก ของตัวเองว่ายังไง หรือการจะวิจารณ์มันตรงๆ  คนที่รู้จักกันก็รู้ดีว่าทำไม  และเพราะอารมณ์ไหน แล้วก็ทำอะไรให้มันบ้าง…  ทั้งที่คนอื่นไม่ได้ทำ หรือไม่คิดจะทำให้มันเลยน่ะ !!

ยังไงที่นี่ก็ไม่ได้เขียนอะไรถึงศิลปินบ่อยนักหรอก  คนธรรมดาวงนอกจะตาย  กดเข้ามาอ่านก็เสียเวลาเปล่าๆ

เราเองก็ไม่ชอบการตัดสินคนของคุณ พอๆกับที่คุณไม่ชอบการเขียนของเราแหละ

 

ขอบคุณคับ !!  -­___-/

 

==================================

 

 

อ่อๆๆ  เอาเรื่องที่หวานๆเย็นๆมั่ง   กลับมาแล้วก็แวะไปกินไอติมมาด้วย  ร้าน Parferio by Sfree ตรงสุขุมวิท 24  อยู่แถวออฟฟิศเค้าเอง  พอดีซื้อเสื้อจากเกาหลีมาฝากพี่เค  เลยหลอกพี่เคไปเลี้ยงไอติมคืน  (เค้าเต็มใจเลี้ยงหรอก!!พี่เคบอก  ^__^” )

ไอติมไม่ได้อร่อยอะไรมากมายนะ แต่มันออกแนวอลังการมากกว่า  เข้าไปในร้านแล้วเหนื่อยใจ เมนูมันเย๊อะเกิ๊นนน

แล้วก็..คนทำก็..น่ารักโฮกกกก   เชฟคนที่ตัวเล็กๆอ่ะค่ะ  น่ารักจัง…  พี่เคบอก เดี๋ยวนี้สเปคแกแปลกๆนะ

แปลกอะไร  เค้าก็แค่ชอบคนตัวเตี้ยอ๊ะ   ผิดด้วยเหยอ~~  >__<

 

 

 

แล้วท่าทางจะอิ่มจัด..  กลับมาห้อง  เปิดแอร์ดู คูกิมิยะ กันแป๊บนึง…กลิ้งไปกลิ้งมา รู้ตัวอีกทีเช้าเลย

พี่เคปิดห้องปิดฟงปิดไฟให้เรียบร้อยด้วย  กรั่กๆๆๆๆ   หลับไปตอนไหน ไม่มีอายแขกเลยกรู๊ววว  โทษคับ

(เค้าก็รู้สันดอนแกดีหรอก!!พี่เคบอกอีกรอบ  ^__^” )

 

 

 

ไปแระๆ  หิวข้าวผัดคลุกโคชูจัง~~~

 

เการักที่เกาหลี :: ภาคสอง (จบ) Me and SHINee

6 May

 

 

ภาคแรกเป็นการท่องเที่ยว
เหมือนคนธรรมดาที่มันบ้าดารานิดๆ  (ใครยังไม่อ่าน 
เลื่อน ลงไปอ่าน entry ข้างล่างก่อนดีกว่านะฮะ)

ภาคสองเริ่มเป็นการพักผ่อนที่ไม่
เหมือนคนปกติ  นั่นคือ เข้าโหมดการตามดารา 
ฮ่าๆๆ


4
พค. ฮยอนมิน… ศึกล้างตากับชายนี่

 

ตอนแรกเคยคิดว่าวันนี้จะไปเดินเล่น  ไปลอตเต้เวิลด์กัน  แต่สุดท้ายก็กลายเป็นวันล้างตากับชายนี่
จะเจอให้ครบวงให้ได้เหอะ  ไม่ยอมอ่ะ
!

สายๆไปจัดการเรื่องของขวัญเดบิวต์น้องที่แบกกันมา แล้วเอาไปส่งที่
Post Office แถวที่พัก 
บรรจุลงกล่องไซส์ใหญ่ที่สุดของไปรษณีย์กันเลยทีเดียว เหอๆ  แต่ค่าส่ง แสนถูก ประมาณหมื่นกว่าวอน ก็
300 กว่าบาทเอ๊งงงงงงง

 

 

ส่งของแล้วก็ไปหาข้าวกินแล้วก็ไปตึก
SM กัน
เค้าก็คิดว่า
ถ้าเบื่อเดี๋ยวไปเดินอัพกูจองแก้เครียดก็ได้

ใครไม่เคยไปเฝ้าดาราที่ SM 
ขอบอกว่า  ตึก
SM มันคือความทุรกันดารแห่งอัพกูจองว่ะ
อย่าไปเทียบตึกแกรมมี่นะ เพราะ
SM มันไม่มีอะไรเล้ยยย  ถึงจะอยู่ตรงข้าม DKNY รายล้อมด้วย
flagship Store ของ Gucci, LV, Prada….แต่ SM
มันคืออาคารโล้นๆติดถนนใหญ่ 
ไม่มีอะไรอำนวยความสะดวกด้านการกิน การนั่งการนอนอะไรทั้งสิ้น  มีแต่ตึกโทรมๆกับยามดุๆ
กับศิลปินที่พร้อมจะเข้าออกได้ทุกทาง ไม่เป็นเวล่ำเวลา  มรึงเดาทางเดาเวลากันให้ได้ละกัน  แหมโคตรจะมันส์

 

 

คนที่เราเจอวันนี้..แน่นอน  Henry อีกแล้ว
555 (Henry Everyday) นอกนั้น  ชัดๆเน้นๆก็แอมเบอร์ Fx
ที่ตอนแรกตกใจนึกว่าอิจงมา 
โหยย มันลอกตู้เสื้อผ้ากันมาเหรอ ยังกะแกะเลย  แอมเบอร์ลงแทกซี่ฝั่งตรงข้าม
แล้วเดินข้ามทางม้าลายมาเข้าตึก อืมๆๆ 
น่ารักดีตัวนิดเดียวเอง นอกนั้นก็เป็นพวกเทรนนีที่เจอเยอะมากๆๆของมาก
Fx ทั้งวงก็มา 
แล้วก็พวก
manager ด้วย  วันนี้ผจก.มาครบทั้งค่ายเลยมั้ง  เหมือนมาเดินสวนสนามให้ดูเลยแฮะ 

 

ช่วงไฮไลต์ตอนบ่ายสาม  นั่งๆอยู่
หันไปข้างตึก  สะกิดแขนโรสเลย  ชิทละมรึง 
อิเทมมา
!!! เทมินลงรถมาคนเดียวอ่ะ  หัวสีทองเลย
วิ่งเข้าประตูด้านหลังไป เราเลยไปรอตรงทางเชื่อมเข้าตึกหน้า (พวกเคยไป
SM นึกออกชัวร์  มีช่องเดียวแหละ
ที่ชอบเอาไว้ถ่ายรูปปาปาของดงบัง)
วันนี้ลูกตรูลั้ลลามาก  เทมใส่เสื้อลายสก๊อตสีน้ำตาลเหลือง
เสื้อกล้ามข้างใน กางเกงยีนส์ เดินตัวพลิ้วหน้าบานมาเลย โคตรแห่งความดีใจ 
เพราะเป็นครั้งแรกที่ได้เจออิเทมตั้งกะมาเกาหลี  แถมไม่มีใครแย่งด้วย  เพราะไม่มีใครรู้จักหรือสนใจมันเลย
ตอนนั้นมีแต่แฟน
SJ กับดงบังเฝ้าอยู่ไม่กี่คนเอง  แล้วมันยิ่งทำให้ลูกกรูอารมณ์ดี  เพราะมันไม่ชอบให้คนไปรุมมัน
^___^

เทมเข้าตึกหน้าไป  แต่รถยังอยู่พร้อมคนขับ  แสดงว่ามันมาแป๊บเดียวแหละเดี่ยวกลับ
เราก็เลยยังรอที่เก่า  หันไปดูพวกแฟน
SJ ที่วึ่นวือกับรถผจก. เผลอแป๊บเดียว 
อิเทมวิ่งมาขึ้นรถเลย 
หันกลับมาเกือบไม่ทัน 
>//<

วันนี้ถือว่าโชคดีม๊ากกกกก  เทมอารมณ์ดีสุดๆ  หัวเราะตลอดเวลา
เหมือนสต๊าฟนูนาที่ขับรถให้จะแซวๆมันด้วย 
ว่ามีคนมาดักรอ  (กรูนี่ไง)
น้องมันก็เขินใหญ่ นั่งเอามือข้างนึงโหนราวรถ 
อีกข้างเอามาปิดปากหัวเราะ 
(หรือหน้าชั้นตลกมาก) 
แต่เราไม่ได้เข้าไปถึงรถน้องนะ ถึงจะเดินไม่กี่ก้าวก็เหอะ  เพราะเป็นพวกกลัวการ
Attack ศิลปิน คือชอบเจอ  แต่ไม่ชอบยุ่งกับมันมาก  กลัวมันเกลียด  แล้วแป๊บนึงรถเทมก็ขับผ่านหน้าไป  โชว์ขับเสยฟุตบาทด้วยเล็กน้อย 555

 

ช่วงเย็นคือเราเข้าโหมดเบื่อ 
ก็เลยไม่สนใจมันละ 
บอกน้องว่าศิลปินท่านใดจะมาก็มาไปเหอะ ฝากทักด้วยละกัน  กรูไปช๊อปละนะ 
แล้วก็เดินไปโรดีโอกับห้างแกลลอเรียคนเดียว  ลองเดรสไปตามเรื่องตามราว  สบายใจเฉิบมาก (เป็นพวกหลายโหมดไง
อยู่ดีๆกรูจะไม่สนใจดารา กรูก็ไม่สนซะงั้นอ่ะ)

 

กลับจากช๊อปปิ้งก็ค่ำละ  
เข้าสู่ไฮไลต์ต่อไป… 

ตอนแรกคิดว่าวันนี้กับชายนี่
ตรูคงได้เจออิเทมคนเดียวละ (ความจริงมีเด็กเกาบอกเห็นคีย์ด้วย  ชุดเขียว เดินเข้าด้านหลังตึกไปช่วงเย็นๆ
แต่โรสมันบอกเป็นเด็กเทรนเหอะ
เค้าก็เลยยังไม่รู้จนถึงตอนนี้ว่าอิชุดเขียวนี่มันใครแน่)
แล้วพรุ่งนี้ก็จะไปดูมิโนอัด
ดรีมทีมอยู่แล้วด้วย  เพราะงั้น 
ทริปเกาคราวนี้ 
อดเจออิจงเมนตัวเองคนเดียวเหรอ 
เสียดายอ่า
><*

กะว่าจะกลับจาก SM ตอนทุ่มกว่าๆ  แต่น้องๆบอก 
เจ้..อิจงมันเข้าบริษัทเลทตลอดนะ 
 เอ่อ..
งั้นชั้นให้ถึงสามทุ่มครึ่งนะอิจง 
ชั้นชักเหนื่อย (จิต) แล้ว

ผ่านไปจนสามทุ่มสี่สิบห้า  เค้าเลยลากโรสกลับ
แต่เดินไปได้ประมาณสองร้อยเมตร เสียงเรียก
พี่หน่า  มันมาแล้ว  วิ่งงงงงง!!!”ลั่นอัพกูจองเลย  
มันคือเสียงน้องตรูที่ยังเฝ้าอยู่ที่ตึกตะโกนเรียกนี่เอง
เพราะอิจงมันเดินดุ่มๆจากโรดีโอมาถึงฝั่งตรงข้ามออฟฟิศแล้ว
!!!!

เค้าก็ช๊อคเลย  วิ่งหน้าตั้งกลับมาทันกันพอดี  อิคุณจงข้ามถนนมา  ก็เดินลิ่วๆมาหน้าตึก  เราก็เดินขนาบข้างมา  มีแฟนเดินมาด้วยสี่ห้าคนได้    โอยยย 
อิจงของพี่ แกไม่เคยโตขึ้นเลยใช่ไม๊ 
ชั้นไปอยู่รัสเซียมากี่เดือน แกก็ยังเท่าลูกหมาเหมือนเดิม หัวหลิมๆ  หน้าเล็กๆใส่หมวกไหมพรมสีดำ  เดินถือแก้วกาแฟ (ใบใหญ่เท่าหน้ามันน่ะ)
แต่หน้าใสกิ๊ก ใส่หูฟังสีครีม 
เสื้อยืดสีดำ สกินนี่ยีนส์ดำ หิ้วกระเป๋าดำ
คุณชายชุดดำอินเทรนนี้มานานและท่าทางแกจะยังคงอินต่อไป

คิมจงมีความสามารถมากในการเดินร่วมกับแฟนๆ 
เพราะมันจะทำตัวเสมือนมีครอบแก้วลงมาครอบตัวเองไว้  โลกนี้กรูอยู่คนเดียว  มองไม่เห็นใครเลย แฟนๆ
SJ ถึงกับมึน  ชายนี่เค้าเป็นอะไรมากไม๊ ทำไมเฉยชาจัง   เลยบอกนั่นแหละ น้องมันไม่ nice กับใคร  แต่ก็ไม่ bitch
กับใครนะ… 
แค่..
ไม่อะไรกับใครเลยก็เท่านั้น 
ว่ะฮ่ะฮ่า…

อิจงเดินไปกดรหัสหน้าประตู จะเข้าตึก
แต่กดเท่าไหร่ประตูก็ไม่เปิด จะเบลอไปไหน 
เราก็ยืนลุ้นรอ  จนแฟนญี่ปุ่นเสร่อมาก มาจากไหนวะ  มาถึงมาจับเสื้อน้องด้านหลังแล้วดึงๆ  ดีเป็นจงมันเลยไม่หันไปด่านะ   สุดท้ายอิจงเลยถอดหูฟังตัวเองออก
แล้วก็กดรหัสอีกรอบ พอดีมันถูก เลยได้เข้าไปซะที
>__<

 

สี่ทุ่มกว่า  น้องคนไทยของเรากลับบ้านไป
เราก็นั่งลุ้นให้อิจงเข้าบริษัทแป๊บเดียว 
ตรูจะได้กลับด้วยเลย.. 
ง่วงแอนด์หิว 
-___-“ ขณะกำลังนั่งฝันถึงต๊อกบ๊กกีอยู่หน้า SM นั้น
ก็มีเด็กไทยอีกกลุ่มที่เป็นแฟน
SJ เดินถอยหลังผ่านหน้าเราไป
แล้วถามว่า
นี่พี่ไม่ได้ชอบชายนี่เหรอ
คือ
น้องมันทำหน้าสงสัยแบบตลกมาก 
เราก็กะลังจะตอบว่าชอบค่ะ 
น้องมันก็ชี้ไปข้างหน้า บอก 
ก็เนี่ยเทมินไง!!!.

สรุปว่าตอนเรานั่งเหม่อถึงต๊อกนั้น  อิเทมมันเดินมาบริษัทอีกรอบ
เส้นทางเดียวกะอิจงเลย 
แล้วน้องกลุ่มนี้เห็นก่อน 
เลยเดินถอยหลังนำหน้าอิเทมมา 
พร้อมกับร้องเรียกเราให้หันมาดู 
แต่เราเจือกไม่ได้ยินไง 
จนน้องมันต้องถามว่านี่ตกลงมรึงสนใจชายนี่ไม๊  ฮาโคตรๆๆๆๆ

ตอนรู้ตัว  อิเทมจะผ่านหน้าไปแล้ว  เราก็เลยวิ่งเลย 
น้องพวกนี้ก็แหวกปล่อยให้ทันทีเพราะไม่ใช่เมนมัน
เราก็เลยได้ส่งเทมเข้าบริษัทอีกรอบ 
แต่ระหว่างนั้น อิแฟนญี่ปุ่นก็จะมาจับน้องอีกละ
 
คราวนี้เลยเจอไอ่โรสปัดมือตกไปเลย  อันตเว!!”  ห้ามนะ !!ชายนี่เค้าไม่ได้มีไว้ให้จับโว้ยย  ปกติจะเข้าใกล้มากๆชั้นยังเกรงใจเลย
>//<

 

 

ระหว่างที่รออิเด็กเข้าไปซ้อม เราก็นั่งเมาท์กะน้องแก๊ง SJ ไปเรื่อย  แฟน SJ นี่ฮาหมด ยืนยันได้ 
ร่ำๆจะชวนเรากางนสพ.นอนหน้า
SM ด้วยนะ  ฮาๆๆๆ

เที่ยงคืนกว่าๆ รุ่นพี่ในค่ายกลับไปหมด  เราคิดว่าอิเด็กชายนี่จะกลับด้วย  แต่ไม่ 
ไฟห้องซ้อมด้านล่างเปิดเฉยเลย 
แล้วจงกะเทมก็ลงมาซ้อมร้องเพลงกันตอนจะตีหนึ่ง
!!!!  ใครผ่านไปตึก SM
คืนนั้นจะเห็นกะเหรี่ยงไทยสองคน 
ยืนเอาหูแนบห้องซ้อมที่ติดถนนใหญ่
SM ตอนตีหนึ่ง  นั่นแหละตรูกะโรสเอง  ^^”  
ขอบอกว่า น้องร้องแบบจริงจังมาก เสียงดังฟังชัดมาก
ทั้งเพลงที่เรารู้จัก และเราไม่รู้จัก 
(ไม่กล้าคิดว่าเพลงใหม่น้อง 
แต่ถ้าใช่ก็ฮาเลย เพราะโรสมันอัดไว้หมดแล้ว)
สงสัยคู่ฮยอนมินซ้อมจะไปอัดรายการคู่กันมั้ง หรือไม่ก็มีงานฟีตกันแหละ
เดาเอา

ซ้อมกันหลายเพลง เสียงจงเงียบไป เหลือแต่เทม  เรากับโรสยังยืนฟังที่เก่า จนน้องแก๊งเดิม
วิ่งมาเรียกว่าอิจงมันออกไปขึ้นรถด้านหลังละนะ พอเรียกชื่อมัน
มันก็หันมาโค้งให้ด้วย     กรี๊ดดด กรูไปไม่ทัน  นึกว่ามันจะรอขึ้นรถพร้อมเทมไง  เราเลยวิ่งไปรอเทมที่รถมั่ง..  ซักพักน้องมา 
อิพี่หน่ากับอิพี่โรสถึงกับต้องนั่งซับเลือดเลย    อี เทมิ๊นนนนนนน ใครใช้ให้ใส่แต่เสื้อกล้ามตัวเดียวมาขึ้นรถห๊า
!!!! 
มันหนาวไม่ใช่เร๊อออออ 
จนถึงตอนนี้ภาพเสื้อกล้ามสีแดงปนเลือดหมูบนร่างสะโอดสะองนั่นก็ยังติดตา…  ลูกตรูมันเป็นหนุ่มแล้วจริงๆ
  เฮือกกกกก~~

 

แถมด้วยเรื่องสุดท้ายของวัน 
เป็นสุดยอดของเซอร์ไพรส์ที่ทำให้แฟนคับคั่งที่ตึก
SM รอบดึกวันนี้มากๆ คือนอกจากรยออุค SJ จะเข้า พร้อมกับมีฮยอกแจที่ตามมารับทีหลังแล้ว  คุณชอง ยุนโฮ ณ
ดงบังก็เข้าบริษัทด้วยค่า
!!!! 
 เจ๋งป่ะล่า
เค้ามาพอดีกับวันที่ยุนมาบริษัทอ่ะ 
แฟนจีนนี่เหมารถชม.ละ 
30000
วอน (900 บาท)  ตามมาตั้งกะเช้า 
เค้าเองได้เห็นยุนแว๊บๆบนตึกกะตอนนั่งรถกลับนะ  แฟนยุนเค้าเยอะพอแล้ว  ขี้เกียจแย่งจก 
แต่ก็ถือว่าเป็นวันที่ดวงดีมากอ่ะ

สรุปคืนนั้นนั่งแทกซี่กลับมานี่ยิ้มหน้าแหกมาตลอดทาง…..  เฮ้อ.. 
บ้าดาราว่ะกรู

 

 

 

5
พค. ทูมินอินดรีมทีม & ขบวนแห่คิมจงฮยอน…ที่รักคะ แต่งงานกันเถอะ

 

เมื่อคืนนอนตีห้า ตื่นเจ็ดโมง แถมเมนส์มาอีกตะหาก
เหมือนผีเลยตรู

สิบโมงนัดเจอกับ Hyunjeong ที่ร้านกาแฟตรงซับเวย์แถวที่พัก   
HJ เป็นเพื่อนที่…ต่อให้ไม่มีเรื่องชายนี่
เราก็ยังคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนได้อ่ะ สามารถคุยเรื่องทั่วไปได้สนุกสนาน
แถมเป็นแฟนชายนี่ในระดับที่ยังปกติอยู่ ออกจะบ้าเรียนจนลืมอิเด็กไปแล้วด้วยซ้ำ
ทำให้เล่าอะไรมาเราก็อยากเชื่อ เพราะมันไม่ดราม่าไง  เสียดายตอนแรก
HJ จะพา
Bosal Noona ของเวป Onewsama มาด้วย  แต่เค้าไม่ว่าง 
โรสเสียดายมากเลย

เจอกันคราวนี้ก็เมาท์มอยกันนานจนแทบต้องเติมออกซิเจน   HJ บอกตอนนี้คู่จิ้นที่มาแรงสุดของเกาหลีต้อง HyunNew เพราะกระแสรายการเบบี๋นั่นเอง 
(เหอๆ คู่นี้เค้าว่าหลอนสุดละ) เทมินเดี๋ยวนี้ร้องเพลงเพราะเนาะ  แต่เห็นชัดเลยว่า  เทมจะร้องเพลงเหมือนจง
แต่จะทำตัวตลกเหมือนจินกี 
อยากถามน้องมากว่า..น้องแน่ใจเหรอว่าเลือกต้นแบบถูกแล้ว (
555) คีย์หัวใหญ่มากแถม girlish สุดๆ
อันนี้ก็เห็นพ้องต้องกันในหมู่นูนาทุกประเทศ แต่เพราะความที่เป็น
girlish ก็ทำให้มีดาบสองคมเหมือนกัน  เพราะถึงน้องจะดูเก๋ๆ อินเทรน
แต่คนเกาหลีเค้าก็ไม่ได้ยอมรับผู้ชายที่แสดงออกน่ารักแจ๋ๆ แรงๆแบบนี้ได้หมด   มิโนกับเทมก็กินตลอดเวลา 
eat like a horse  อันนี้ก็ชัดเจนมาก 
แล้วก็อะไรต่อมิอะไรอีกมากมายของชายนี่ที่เอามานินทากันสนุกสนาน  

 

 

เที่ยงกว่าๆนั่งซับเวย์ออกไป KBS88 เพื่อดูมิโนอัด Dream Team ซึ่งมันบ้านนอกมาก
แต่ก็ไปฮะ 
อยากเจอมิโนๆๆๆๆๆ

ไปถึงก็ไปหาน้องคนไทยที่นัดเจอกันไว้แล้ว (พูดเหมือนมีน้องหลายคนมาก  ความจริงก็วนเวียนไม่กี่คนหรอก)
แล้วก็เจอนูนาเวป
fantasister ของเทมด้วย  มาทำไมวะ… 
พอความจริงเปิดเผยถึงได้กรี๊ดแตกมาก 
ดรีมทีมวีคนี้อัดกันวันเด็กเกาหลี 
เค้าเลยให้พามักเน่ของวงไปเป็นตัวแถมด้วย 
เพราะงั้นมิโนเลยพาอิเทมมา ในขณะที่จุนโฮ
2PM เค้าก็ลากชานซองมาด้วย 
ได้เจอเทมอีกแล้ว กรี๊ดดดดดดด
!!

เข้าไปในสตู 
เค้าก็เริ่มอัดกันไปสามชม.ละ 
แข่งถึงรอบลึกๆแล้วแต่มิโนก็ยังผ่านอยู่   สายตาสอดส่องหาเทม 
ปรากฎเจออิเทมนั่งเล่นเป่ายิ้งฉุบกับเด็กแถวนั้น  เหมือนเด็กเล็กเล่นกับเด็กโตอ่ะ  เล่นเสร็จก็กินขนม แกะขนมแบ่งน้องด้วย
อิพวกนูนาก็ส่องไปกรี๊ดไป ส่วนมิโนก็หล่อรากเลือดเหมือนเดิม
มาแข่งกีฬาก็เหมือนไปกู้ชาติ ถ้าแพ้มานี่ค่าย
SM อาจต้องปิดตัว ทำนองนั้น 
สายตาแผดเผาจนต้องถอดเสื้อหนาว
^^”

แล้วดรีมทีมเค้าก็ห้ามแฟนๆถ่ายรูปเป็นปกติอยู่แล้วใช่ป่ะ  แต่โซนที่เค้านั่งนี่..เอ่อม… 
ระดับกล้องบาซูก้ารุ่นนาซ่าทำขายกันทั้งนั้น  ลั่นชัตเตอร์กันดังสนั่นปั๊กๆๆๆๆๆ
!!!  ก็แบบเก่งกันมั่งอะไรมั่งแหละเลยแอบถ่ายจนได้ 
โดยเฉพาะช๊อตทูมิน…อื้อหืมมมมเต็มกล้องอ่ะ  แต่ขี้เกียจอั๊พ…  เลวใช่ไม๊ 
ไม่เป็นไรหรอก 
เดี๋ยวนูนาเกาก็อั๊พเองแหละ

 

ขออั๊พความน่ารักของเทมไปก่อนละกัน

 

100505 Baby Taemin
shared snacks with kids in Dream Team recording
http://www.youtube.com/watch?v=3ahF5W7te-g

      

 

 

จบดรีมทีมเกือบบ่ายสี่ 
เทปนี้อัดเร็วจัง แต่แค่นั้นก็อิ่มตาจะแย่แล้ว  ดีนะที่มีเทมมาด้วย  เราเลยได้ดูมิโนมั่ง เทมมั่ง
รอดูช๊อตทูมินมั่ง 
มันเลยไม่เบื่อง่าย

นั่งสัปหงกบนรถไฟกันสุดฤทธิ์ กลับเข้าอัพกูจอง
เพราะวันนี้พวกเราจะกินไก่
Mexicana
!!

Mexicana
ไก่ทอดที่ชายนี่เป็นพรีเซนเตอร์  จัดเป็นตำนานร้านในแดนสนธยา  แฟนชายนี่หากินกันไม่เจอหรอก  มันขายที่ไหนวะ  ปรากฏมีแฟน SJ ไปเจอ
เลยมาบอกให้ตามไปกิน  
ร้านอยู่ที่โรดีโอแหละ ความจริงหาไม่ยากหรอก  แต่ที่ยากจะทำใจกว่า.. คือ 
มันเป็นร้านขายไก่ที่เป็นผับชั้นใต้ดินอ่ะ   งงใช่มะ 
เออ เค้าก็งง  ร้าน
Mexicana มันขายเบียร์ไว้กินกับไก่อ่ะ   มองยังไงก็ผับมืดๆ  >//<  แต่ก็เอาวะ ไปถึงแล้วนี่  เลยสั่งมากินชุดนึง   รสชาติก็… พอไหวแหละ เนื้อแน่นดี
แต่เค้าไม่ชอบน้ำจิ้ม กินเปล่าๆเวิร์คกว่านะ

อาจัดชีเจ้าของร้านเห็นเราเป็นคนต่างชาติเลยมานั่งคุยด้วย 
คุยไปคุยมาก็ไถขอโปสเตอร์ชายนี่เค้าหน้าด้านๆนี่แหละ   อาจัดชีก็ใจดีอ่ะ  ให้โปสเตอร์จินกีกับเมาส์แพดชายนี่ของ
Mexicana มาให้ด้วย  
โหยยยดีใจน้ำตาจะเล็ด  
เข้าใจว่าน้องที่ไปกับเราคงกลับไปกินอีกหลายรอบแหละ
เพราะจะหลอกไถของในร้านอาจัดชีไปเรื่อยๆ 
ฮ่าๆๆๆ

 

 

เสร็จจากไก่ก็แวะเดินโรดีโออีกแป๊บ 
แล้วก็รีบไปเช็คชื่อที่ตึก
SM ตอนทุ่มนึง

ไปถึงก็ช๊อคเล็กน้อย
ที่พบว่าอิจ่งจ๊งเข้าบริษัทไปแล้วกับน้องเทมตั้งกะห้าโมงเย็น  เอ่อม 
ห้าโมงนี่อิพี่ยังนั่งหลับในซับเวย์อยู่เลยง่ะ   แต่ที่เฮิร์ตยิ่งกว่า  ก็น้องหญิงคีย์
เพิ่งเดินออกไปโบกแทกซี่ไปไหนไม่รู้ตอนหกโมง 
พยานชาวเกาหลีให้การว่าหญิงเธอเอาผมทัดหู สะพายกระเป๋า  และเธอสวยมาก (คือนูนาเกาหลีมันใช้คำว่าสวย
เยปอกับน้องเลยเหอะ
เอาเข้าไป พอกะกรูเลย)  
หมดปัญญาจะไปตามหาคีย์ 
เพราะเธอคือสมบัติล้ำค่าของชาติเกาหลี ไม่ใช่จะตามล่าพบเจอได้ง่ายๆ   งั้นก็รอคุณจงที่รักแถวนี้แหละ 

 

 

===  พาร์ทนี้เป็นต้นไป 
รบกวนอ่านกันแบบจริงจังนะ 
เค้าว่ามันประหลาดโลกน่าจดจำมากฮะ 
===

 

แช่กันที่ตึกแป๊บนึง 
สองทุ่มตรงเวลาเป๊ะ  อิคุณจงก็เดินออกจากบริษัทไปทางโรดีโอ
!!!  ขอย้ำว่ามันเดิน  เดินดุ่มๆ 
ไปเรื่อยๆคนเดียว แล้วไม่เรียกแทกซี่ด้วยเหอะ 
>//<  วันนี้แต่งตัวเหมือนเมื่อวานทุกอย่าง
แค่เปลี่ยนจากหมวกไหมพรมเป็นหมวกแก๊บ 
 

พวกเด็กเกาหลีที่มารอ SJ อยู่หน้าตึก
ก็หันมาวิ่งตามอิจงกันหมด 
สถานการณ์ตอนนั้น คนที่มองมาก็จะเห็นว่า 
มีเด็กผญ.กลุ่มใหญ่  ประมาณ
30 คน
เดินรุมล้อมผู้ชายคนเดียวอยู่ที่อัพกูจอง
  ซึ่งมันดูสยองมากกกกกก  อิจงมันก็หันมามอง  แล้วมันก็ทำหน้าเหวอสุดๆ
รีบเร่งเท้าเดินเร็วๆ 
แต่มันจะหนีพ้นไม๊ล่ะ สุดท้ายมันก็เริ่มปลงว่าหนีไม่พ้น (ไอ่ขาสั้นเอ๊ย)
แล้วมันก็เริ่มชิวแทน 
แฟนๆที่เดินตามก็เริ่มชวนคุย 
เอาขนมเอาน้ำให้กิน 
มันก็รับของเค้าหมดนะ 
ที่รู้ก็เพราะตรูก็เดินอยู่ข้างหลังมันนี่แหละ เอิ๊ก  ถ่ายรูปถ่ายแฟนแคมไว้  แต่คงไม่เอาคลิปลงที่ไหนอ่ะ  เขิน
(-___-“) 

 

ขบวนแห่คิมจงฮยอนเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ  ชาวบ้านแถวนั้นก็เริ่มแตกตื่น 
แล้วขบวนก็ไปหยุดรอไฟแดงเพื่อข้ามแยกโรดีโอด้วยกัน  ตอนนั้นแหละ 
อิพวกเด็ก
SJ
ซึ่งคาดว่าไม่เคยเห็นคิมจงมาก่อน (แต่เจือกมาวิ่งตาม)
มันก็ยืนฮึมฮัมกันว่า  โอว
จงฮยอนเทบักๆๆๆ
 
(แปลว่าเจ๋งโคตรๆไรงี้) 
เค้าดูอิจงอยู่ 
เห็นมันค่อยๆเอามือลงมาปิดหน้าก่อน แล้วก็เอาหมวกลงมาปิดหน้าตาม  แต่คือก็เห็นว่ามันแอบหัวเราะเหอะ
มันคงคิดในใจทำนองว่า 
กรูนี่ไม่น่าเล้ยยยย  จะเดินออกมาทำม๊ายยยยยย  ใช่จง
อิพี่ก็คิดเหมือนกัน ทำไมแกไม่เรียกแทกซี่ละวะ
??

 

            

   
 

      รูปพวกนี้ห้ามนำออกก่อนได้รับอนุญาตฮะ

 

ข้ามแยกได้
อิจงก็ยังคงเดินของมันไปเรื่อยๆๆ ตกลงมันจะพาแฟนๆทัวร์โรดีโอเหรอ  อยากหยุดตามแล้วปล่อยมันไป
เผื่อมันจะไปหาสาว   แต่พอเห็นเด็ก
SJ ยังตามอยู่ก็รู้สึกว่า ตรูยอมแพ้ไม่ได้ว่ะ  สุดท้ายก็เลยส่งอิจงจนถึงที่หมาย
มันก็โบกมือขอบคุณนิดๆก่อนเดินขึ้นไป 
(ที่ไหนไม่บอก  เราแอบกั๊ก 
ฮาๆๆ)

แฟนส่วนมากก็นั่งเฝ้าอิจงแถวนั้นแหละ
คงกะว่าเสร็จแล้วมันจะเดินกลับบริษัทอีกรอบ 
แต่เราไม่เอาละ  ตามกันอันตรายอ่ะ
 กลับไปหาเทมดีกว่า 

ดังคาด  กลับไป SM ก็แทบไม่มีคนแล้ว 
เราก็เลยนั่งรอ  ซักพั๊กกกเลย
 อิเทมก็พุ่งออกมาจากประตู
พร้อมเพื่อนสนิทมันที่เป็นเด็กเทรน 
ช่วงนี้น้องมันอารมณ์ดีจริงนะ 
คือยิ้มเขินๆแล้วก็เดินขึ้นแทกซี่ ไม่มีเหวี่ยงวีนเลยซักแอะ  นูนาก็ไปยืนส่งกัน
เพราะไม่รู้น้องจะกลับมาพร้อมคุณจงอีกรอบหรือเปล่า หรือจะไปกินนมนอนเลย 
^__^” 
แต่น้องเรากลัวเทมจะไปกินข้าวที่โรดีโอ เลยจะลากไปเดินดู
(คือพูดกันเหมือนโรดีโอเป็นเซเว่นหน้าบ้านนะ 
ของจริงมันก็ไม่ใช่ใกล้ๆเหอะ ใหญ่ด้วย)
  แต่เราก็ไป 
ฮา…

แล้วก็ตลกอีกละ 
เหมือนเมื่อวานตอนที่เค้าคิดจะกลับ   อิคุณจงมันก็จะมา…  เพราะวันนี้พอออกเดินจาก
SM ไปได้ครึ่งทาง 
เค้าก็เห็นละว่ามีก้อนคนประมาณสิบกว่าคนเดินเป็นขบวนมาทางเค้า..  อ้าว.. 
นั่น
ขบวนแห่คิมจงฮยอนเหรอ  กลับมาแล้วเหรอ  แต่ดูบางตาไปเยอะเลยนะ 
ชั้นก็นึกว่าแกจะเข็ดแล้วนั่งแทกซี่กลับมาซะอีก  (-__-“)

โมเมนต์นั้น ก็สละเทมแน่นอน 
เอาจงที่รักไว้ก่อนดิ เค้าก็เลยยืนรอให้จงมันเดินมา…  แต่สิ่งที่จงทำตอนมาถึงคือ… มันยกมือชี้หน้าเค้า
!!!!

ใช่แล้ว!!  อิจงมันยกมือชี้หน้าเค้า
แล้วมันเริ่มนับหนึ่ง 
แล้วก็หันไปนับจำนวนคนที่เดินตามมันทั้งหมด คือนับจริงจังเลยนะ  หันรอบตัวด้วย 
เสร็จแล้วก็พยักหน้าหงึกหงักๆกับตัวเองเหมือนจะจำจน.ไว้ 
ทำเอาน้องๆเค้าที่กะลังจะไปตามเทมต้องเดินกลับเข้าขบวนจงแทน  เพราะโดนจงมันเช็คชื่อไปแล้ว  เดี๋ยวจะเสียน้ำใจมันได้  ฮ่าๆๆๆๆ

 

ขอบอกว่า..  อิจงมันน่ารักม๊ากกกกก 
เค้าก็ไม่รู้หรอกว่ามันนับเพราะอยากรู้จน.คนที่ตามจริงๆ 
หรือสงสัยว่าทำไมขามากับขาไปจน.มันถึงต่างกันจัง (ก็พวกนั้นแฟน
SJ นี่หว่า  ก็ไปหมดแล้วแหละ)
หรือบางทีก็อาจจะแค่อยากโชว์แอ๊บแบ๊วเซอร์วิสแฟนก็ได้ 
แต่มันโดนมากๆจริงๆ

ตอนแรกเค้าก็ขอเดินข้างๆห่างๆ  เพราะขี้เกียจไปแทรกแล้ว 
แต่โรสมันก็กันที่ไว้แล้วให้เราเข้าไปเดินแทน  คือเดินตามหลังจงแบบตัวติดกันเลย 
แล้วนั่นก็เป็นครั้งแรกที่เค้าสามารถตามจงแบบมีสติได้  ระยะทางมันก็ไม่ได้ใกล้ๆ  เค้าก็เลยค่อยๆตั้งสติ  โอเค 
จงฮยอนอยู่ข้างหน้านะ  มันตัวเตี้ยๆ 
สวมหมวกแก๊บยี่ห้อเดียวกับที่เคยซื้อให้เลย  ผมของจงเส้นเล็กๆ มีสิวเล็กๆที่แก้มขวา  แต่โดยรวมหน้าใสแล้วก็เล็กมากๆ
เสื้อไซส์เอสแน่นอน 
สกินนี่ยีนส์ซุปเปอร์แบล๊ก รองเท้าบู๊ทดำ
Dr. Martins
ถือแก้วกาแฟที่ซื้อที่โรดีโอ หิ้วกระเป๋าด้วยมือซ้าย  ตัดเล็บแล้ว..  แล้ว..แล้วก็… 
คุณคิม
จงฮยอนตัวหอมมาก
~~

คือตรูก็ไม่ได้หื่นไปยืนสูดหายใจปื๊ดๆกับมันนะ
แต่ก็ใกล้มากพอที่กลิ่นจะพัดเข้าจมูก  
หอมจริงๆง่ะ   
คือ..พอมีสติแล้วมันดีแบบนี้เอง 
ทุกอย่างอยู่ในหัวหมดเลย 
^___^   อา~~~ มีความสุข 
(อ่านเองก็รู้สึกว่าตัวเองโรคจิตอยู่ดี
T__T
)

 

ตอนเดินตาม
โรสเอากล้องเราไปถ่ายวีดีโอด้วย ถ่ายเค้าเดินคู่จง..  แหม๊ 
ยังกะวีดีโอแต่งงาน 
ขอบคุณมากคับ

ส่งจงเข้าออฟฟิศรอบดึกเสร็จ ก็เริ่มสลายแก๊งเพราะอิเทมก็ไม่มีใครหาเจอ   ตอนแรกเค้าก็กะอยู่รอส่งจงกลบบ้าน  เพราะตอนนั้นหน้า SM เหลือเค้ากะโรสสองคนแล้ว 
ถ้าอิจงออกมานี่สวรรค์เลย แต่ก็ตกต้องนรกก่อน 
เพราะฝนเริ่มตกและคยองซิกก็ขับรถเข้าบริษัทมา  ท่าทางคงมารับจงแหละ  จบไปเลย ถ้าคยองซิกมา
ก็ไม่ต้องยุ่งกันพอดี 
ขี้เกียจมีเรื่องกะมัน
-___-“ 
กลับเลยละกันคับ

 

ยังไงก็ตาม 
ที่เค้ามีความสุขที่สุดก็คือเรื่องที่จงเล่นกะแฟนๆนั่นแหละ 
ทั้งตอนที่หัวเราะที่สี่แยกหรือตอนเช็คชื่อแฟนคลับ  คือทำแค่นี้
วงอื่นถือว่าเป็นเซอร์วิสแฟนที่ต่ำต้อยมาก (เทียบกับ
SJ ที่เอาแฟนขึ้นรถด้วยเลย  ฮ่าๆๆ)
แต่กับชายนี่ 
มันคือนิมิตหมายใหม่เลยเหอะ 
จากที่ใครๆก็มองว่าน้องมันอึนมากๆ 
ไปตามมันบางทีมันก็เหวี่ยงเอาได้ 
แต่พอมาเจออิจงรอบนี้ 
แอบรู้สึกว่า 
จริงๆอิจงมันแฮปปี้นะที่มีแฟนๆมาเดินตามเนี่ย  เหมือนเช็คเรตติ้งตัวเองได้

อิเด็กบ้า  ไอ่ขี้อ่อย  ทำไมมันน่ารักแบบนี้วะ
จะตายแล้วเนี่ย  งื้อ
~~~~~

 

 

 

 

 

6
พค. ลาแล้วที่รัก 
กรูเปื่อยยยย
~~

 

กลับห้องเที่ยงคืนกว่าๆ 
นั่งเขียนบล็อกระบายความในใจ เก็บกระเป๋าไปด้วย  ทำไปทำมา 
นาฬิกาปลุกดัง  อ่าว
จะได้เวลาไปสนามบินแล้ว ยังไม่ได้นอนเลยตรู (เอาจริงๆ สองวันที่ผ่านมา  นอนไป
2 ชม.ถ้วน!!
)

ออกจากที่พักตีห้าครึ่ง 
ฝนตกหนักมาก  เป็นพายุเลย  ก็เดินลากกระเป๋ากับโรสสองคนไปป้ายรถ ซัก
500 เมตรได้ 
แต่ของก็เปียกหมดอ่ะ 
ถุยชีวิตสุดๆละ 
T___T

ถึงอินชอน..  หนาวมากกก  หนาวตัดขั้วหัวใจ  หมอกลงจนมองอะไรไม่เห็นเลย  เกิดอะไรขึ้นกับประเทศนี้วะเนี่ย
!?!?

เช็คอินเสร็จก็นอนงีบที่สนามบิน 
ขึ้นเครื่องแปดโมงครึ่งก็นอนอย่างเดียวตั้งกะเครื่องยังไม่ออก 
ถึงเมืองไทยบ่ายๆนี่ไม่รู้ตัวเลยอ่ะ
 
จ็บคอ  ไอ  ป่วยเลย

กลับถึงห้องก็เก็บของ อั๊พคลิป 
อั๊พบล๊อกนี่แหละฮะ ไม่รู้มีใครอยากอ่านไหม แต่ตรูยากเล่างิ   แหะๆๆ 
^__^”

 

 

จะจบละ…….

 

ขอบคุณโรสนะฮะที่เป็นเพื่อนร่วมทริป  ขนาดไปกันสองคนยังง๊องแง๊งเลย  มันเป็นการเดินทางที่โหดมันส์ฮามากๆ  แต่ถ้าไม่ใช่เราสองคน 
ก็คงไม่มีปัญญากระเตงใครไปด้วยเหมือนกันเนาะ 
^__^  รักแกนะ

 

ขอบคุณเหล่ากองกำลังเสริมที่เมืองไทย  ป่านกะใหม่
แอนด์มายเฟรนด์ทุกคน
  ฮิ้วว  คิดถึงๆๆ

 

ขอบคุณคนอ่านที่ทนอ่านกันจนจบ  ยาวมาก 
พิมพ์เองก็เหนื่อย

 

ขอบคุณชายนี่ที่โผล่มาให้เจอทุกคน..
ไม่มีเหวี่ยงวีนด้วย   คุ้มค่าตั๋วเครื่องบินอิพี่มากลูกเอ้ยยย  รักพวกแกอ่ะ งื้อ
~~~

 

 

 เจอกันใหม่ 
เมื่อเค้ามีเวลาและมีตังค์คับผ้ม!!!

เการักที่เกาหลี :: ภาคแรก พักผ่อนและท่องเที่ยวเช่นคนธรรมดาฮะ

6 May
 

อ่ะแฮ่ม..  กลับมาละฮะ  กับทริปเกาหลี 7 วันนรกแตก อร๊ากกกก

ไปเกาหลีคราวนี้ ไม่ต่างอะไรกับไปออกรบ…  เหนื่อยเป็นบ้า !! กลับมายิ่งเหนื่อยกว่าเพราะต้องปั่นงานล้างบาป เหอๆๆๆ

 

 

เกาหลีครั้งนี้ของข้าพเจ้ากับโรส  ตอนแรกกะว่าไปพักผ่อน  ช๊อปปิ้ง แล้วก็ดูละครเวทีของจินกีชิวๆ

ปรากฏ  พอไปถึงมันคือ..ทริปไปหลงเกาหลี + แบกของขวัญไปส่งให้ชายนี่เนื่องในครบรอบเดบิวต์ 2 ปี + ตามดาราตะหาก  เหอๆ  กรูว่าแล้ว..  ว่าจะไม่ทำๆก็อดไม่ได้หรอกเนาะ

  

เนื่องจากมีคนรีเควสต์มาว่า  ช่วยอั๊พละเอียดๆหน่อย  …ก็ได้  งั้นช่วงที่เจออิเด็กจะเล่าละเอียดนิดนึงเนาะ  ถ้าใครไม่ใส่ใจดาราเกาหลี  ก็อ่านผ่านๆได้นะฮะ

 

 

 

รีวิวทริปแบบรวมๆ

 

>> ไปเกาหลีคราวนี้ไปแบบ blank มาก  ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเล้ย  ก่อนบินก็มัวแต่ยุ่งทำโน่นนี่  พอไปก็มั่วเอาอย่างเดียว วันไหนจะไปไหนก็คิดเอาตอนนั้นแหละ  ขอบอกว่า..ในโซลนี่  กรูหลงมาครบทุกที่แล้วขอให้บอก  (ยังจะอวด ^__^” )

 

>> เกาหลีเป็นชาติที่พัฒนาด้านเทคโนโลยีก้าวหน้าเร็วสุดๆ  ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวง่าวๆอย่างเราได้มากเลย โดยเฉพาะ Digital Map ของ Duam สุดยอดอลังการไปสามโลกมาก  ขอปรบมือชมเชยคับ  แปะๆๆๆ

 

>> ถามว่าอะไรหายากที่สุดในเกาหลี  นอกจากถังขยะที่มยองดง กับจาจังมยอน (บะหมี่ดำ) แล้ว  เค้าก็ว่าสินค้าเกี่ยวกับชายนี่นี่แหละ  หายากสุด.. เอิ๊ก.. พยายามคิดว่ามันดังมากจนของขายหมด..แต่ความเป็นจริงคือ  เค้าไม่ค่อยทำอะไรของมันออกมาขายป่าววะ…  เง้อ~~

 

>> ตอนนี้นอกจาก 2PM แล้ว  2AM ก็ดังม๊ากกกกกคับ  นั่งดูทีวีนี่เห็นแต่โฆษณาของทูเอเล่น  ตัวใหญ่ๆทั้งนั้นเลย  โดยเฉพาะควอน  ดังจริงอะไรจริง..  เป็นไงอ่ะ  เคยตามอิเด็กเราอยู่ห่างๆ  มาถึงตอนนี้  นำหน้าไปไกลโลกหน้าหมดแล้ว

 

>> เกาหลีอย่างหนาวเลยช่วงนี้ ราวๆ 10 -20 องศาในตอนกลางวัน  แต่พวกเค้าเป็นมนุษย์ค้างคาวกัน  ออกแนวใช้ชีวิตตอนไร้แดด  เพราะงั้น..ก็อยู่กันตอน  5 องศานี่แหละ  ยิ่งวันไหนไปแช่ที่ตึก SM เจอลมแรงๆเข้าไป  กรูว่าสะท้านกว่าตอนไปอยู่รัสเซียอีกฮือ.. T__T

 

>> ละครเวทีของจินกี “Hey Bro” สุดยอดคับ  เดี๋ยวเอาไว้เล่าอีกที

 

>> เจอชายนี่ครบวงไม๊ ไหวหรือเปล่า..  เดี๋ยวเล่าอีกทีเช่นกัน  หุหุ

 

>> ผู้ชายเกาหลี  ถามว่าหน้าตาดีไม๊  เค้าว่าถ้าใครชอบแนวนี้อยู่แล้ว  ก็จะบอกว่าหาดีๆได้ไม่ยากเลย  ยิ่งมันชอบแต่งตัวกันด้วยคนชาตินี้  เค้าก็เลยค่อนข้างเปรม  ฮี่ๆๆ  โดยเฉพาะผู้ชายที่นี่มันขึ้นชื่อมากเรื่อง Skin ship กันเอง บางทีก็เจอเด็กผู้ชายมันยืนซบกันในซับเวย์  ยืนนวดหัวให้กันข้างถนน  โอ๊ยยยย  เลือดวายพุ่ง >//< 

 

>> International phone card >> เกลียดมัน  เป็นบ้าอะไรไม่รู้  โทรออกไม่ได้  กรี๊ดดดดด !!!

 

>> ทริปนี้เค้าถ่ายรูปน้อยมาก  สงสัยเพราะเหนื่อยด้วย  มัวแต่งงๆกับทางด้วย เลยไม่ได้สนใจถ่ายอะไร  แต่การไปเที่ยวแบบแบคแพคเองนี่ก็ดีมากนะ  มันทำให้เห็นบ้านเมืองเค้าแบบที่มันเป็นจริงๆ  ไม่เหมือนตอนไปกับทัวร์ที่เค้าประเคนให้หมด

มาอยู่เองนี่เห็นทุกอย่างที่เคยเห็นในซีรีย์เกาหลีแล้วมั้ง  ทั้งด้านดี  ด้านขี้เมา ด้านแปลกประหลาด คนรักกันด่ากันตีกัน ก็มันส์ไปอีกแบบ

 

>> คนเกาหลีมันบ้าศัลยกรรม!!  ยิ่งข้างตึก SM มันเป็นรพ.ศัลย์นะ  เห็นคนเข้าออกหัวกระไดไม่แห้ง  ตอนแรกนึกว่าคนเค้าเป็นหวัดกันเยอะเพราะเห็นเอาผ้าคาดปาก  จนน้องบอกเค้าไปทำหน้ากันมาเหอะเจ้  ถึงสังเกตเห็นว่าหน้าหลังหน้ากากมีรอยมีดรอยแดงๆกันเพียบเลย บรื๋อ~~

 

>> มาอยู่ที่นี่ได้ความช่วยเหลือเยอะมากๆๆๆๆๆจากน้องคนไทยที่มาเรียนภาษา + ตามดาราอยู่เกาหลี บางคนรู้จักก่อนมา  บางคนก็รู้จักกันตอนมาที่นี่แหละ แต่ทุกคนเหมือนกันเลยคือ มีน้ำใจ น่ารักมาก คือ..ถ้าช่วยประเคนชายนี่ให้กรูได้  มันทำกันไปแล้ว  ซึ้งมากฮะ

แต่เนื่องจากไม่ได้ขออนุญาตใครเลย  เพราะงั้นคงไม่ลงชื่อจริงของน้องๆทั้งหลายในบล็อกนะ  ขอให้รู้แค่ว่า  เค้าขอบคุณมากคับ  (น้ำตาซึม  T__T )

 

 

=========================================

 

 

สรุปผลการท่องเที่ยวแต่ละวัน

ลองอ่านๆกันดู  เบื่อๆก็ข้ามๆไปได้นะฮะ  แต่จะเล่าแบบเป็นช๊อตๆละกัน  จะได้อ่านได้ไม่ลำบาก

 

 

 

30 เมย. แรกบิน…หนาวขนาดนี้ทำไมไม่บอกก่อนห๊า ?? !!

 

ไปทำงานก่อนแล้วออกจากออฟฟิศ 10 โมงไปสนามบินเลย  

บิน Jin Air เครื่องออกบ่ายสองกว่าๆ ไปถึงอินชอนก็สามทุ่มกว่าๆ กัปตันแว๊นใช้ได้เลย  (ค่าตั๋ว 16500 คับ)

เจอครอบครัวคนไทยที่ไปกับทัวร์  เค้าถาม  น้องมากันเองเหรอ เก่งจัง แหมๆ ก็ภูมิใจนะคะ แต่อยากบอกคุณพ่อว่า  ลองให้ลูกสาวบ้าดารามั่ง ลูกสาวคุณพ่อก็จะสู้ชีวิตได้แบบพวกหนูนี่แหละคะ  ฮ่าๆๆๆ

ตม.เกาหลีที่ชึ้นชื่อว่าโหด.. แต่อยากบอกว่ากรูรักตม.เกาหลีเลยนะ  เพราะที่เจอคราวนี้  หล่อมากกกกและใจดีมากกกกกก  กวักมือเรียกเราไปหา แล้วเปิดพาสปอร์ตเราไปหันมายิ้มให้เราไป  เสร็จก็ปั๊มให้แบบชิวสุดๆ  ท่าทางทริปนี้ไปได้สวย  ว่ะฮะฮ่า

นั่งบัส 6011ไปถึงที่พัก Beewon Guest house 4 ทุ่มกว่า เอาใบคอนเฟิร์มไปยื่น  เค้าบอกเราไม่ได้ยืนยันที่พัก ??  อ่าวห่านละ  แล้วใบที่กรูปริ้นต์มานี่ไม่ใช่มรึงเหรอคะที่ตอบกลับว่า  thank you for your confirmation   แล้วที่บอร์ดคนเช็คอินวันนี้ ก็มีชื่อกรูหราอยู่  จะเอายังไง !!

สุดท้ายเค้าก็เลยย้ายเราไปนอน Motel ข้างๆ  ซึ่งดีกว่าที่แรกแหละ แล้วให้เราจ่ายเท่าเดิมคือคืนละ 40,000 วอนต่อคืนต่อห้อง อีก 2 คืนค่อยย้ายกลับมาที่ Beewon ใหม่

เก็บของเสร็จเกือบเที่ยงคืน  ออกไปหาน้องคนไทยแถวที่พักน้องเค้า ก็นั่งคุยกันพักนึงก็กลับโรงแรมนอน….  เดินทางสู้กับอากาศ 2 องศาตอนตี 3….  โอย..  จะทรหดไปไหน คืนแรกหลับตายเลย

 

   

 

 

 

1 พค. Hey Bro สุดยอดละครเวที  จินกีนำเหนอฮะ ^^

 

 

 ไป COEX Mall ตอนเที่ยงกว่า  เพื่อไปเอาตั๋วละครเวที…ได้ทั้งโปสเตอร์ ทั้ง pamphlet เป็นตั้งๆ ได้หนังสือของละครเวทีมาด้วย  อย่างคุ้ม

เจอ Soojong ของเวป OnewStyle  ความจริงก็นัดกับโรสแล้วว่าวันนี้จะมาเจอกัน ก็เอาของให้กันแล้วก็คุยกันนิดหน่อย 

ความจริงที่โหดร้ายคือ ละครเวทีนี่..มาซื้อที่หน้าโรงได้ มันล๊อคที่ดีๆมาปล่อยขายวันนั้นด้วยเหอะ  เพราะงั้น  ใครจะมาดู  เค้าก็แนะนำสองทางนะ  คือหนึ่ง ซื้อล่วงหน้าผ่านเนตแบบเค้า ข้อดีคือ มั่นใจได้ก่อนเดินทางว่ามีตั๋วไปดูแน่นอน  แต่จะได้ที่ดีหรือไม่  ขึ้นอยู่กับความไว ปล่อยขายทางเนตเมื่อไหร่ก็จองเลย (อยากได้คอนแทคของคนที่จะจองให้ มาถามเค้าได้ฮะ)

หรือสอง ไปเข้าแถวซื้อวันเล่นนั่นแหละ  อย่างเล่นบ่ายสาม  ตอนบ่ายครึ่งก็เปิดขายละ  แต่ต้องเสี่ยงดวงนิดหน่อยว่าบัตรจะเหลือไม๊  แล้วจะได้ที่ตรงไหน

Soojong เอง  รอบบ่ายสามมันก็ซื้อหน้าโรงนะ แถมได้ที่ดีกว่ากรูอีก  T__T  ส่วนรอบทุ่ม ตัวแม่อย่างชีก็ได้บล็อกกกลาง  แถวหน้าสุด  โอ๊ยยยยย  นั่งนับสิวที่หน้านักแสดงได้เลย  >//<

 Soojong กับเพื่อน  ดูรอบที่เป็นจินกีเล่นทุกรอบฮะ !!  ทุกรอบ ย้ำ !!  ตอนนี้ก็ดูมาเป็นสิบรอบแล้วและคงจะเก็บให้ครบทุกรอบด้วย!!

 

review ละครเวที  Hey Bro

 

เรื่องย่อคร่าวๆก็คือ  พี่น้องสองคนที่รักกันมาแต่เด็ก (จินกีเล่นเป็นน้องชื่อ จูบง) แต่พอโตขึ้นก็มีเรื่องให้ผิดใจกัน เพราะพี่ชายพาพ่อไปถล่มงานแต่งของน้องโดยที่พี่มันก็ไม่ได้ตั้งใจ  ผ่านไปหลายปี สองคนนี่ก็ต้องกลับมาเจอกันในงานศพของพ่อตัวเอง  ทั้งสองคนไม่เคยติดต่อไปหาพ่อแล้วก็ไม่ติดต่อกันเองเลยตั้งแต่ที่แม่ตายไปเมื่อสามปีที่แล้ว พอพ่อตายพี่น้องเลยกลับมาเพื่อช่วยกันหาสมบัติที่พ่อซ่อนไว้  แล้วเหตุการณ์ต่างๆก็ทำให้เค้ากลับมารู้คุณค่าของความรักของพ่อกับแม่  เข้าใจคำว่าครอบครัว  แล้วก็กลับมาเป็นพี่น้องที่รักกันเหมือนเดิม   >> เล่าได้กะหลั่วมาก  รู้ตัว  เอาไว้ไปอ่านเนื้อเรื่องที่บล็อกโรสเอาละกัน  ถ้าคุณเธอจะอั๊พนะ  แหะๆ

 

 

 

รีวิวในฐานะของคนธรรมดาที่ไม่ได้เป็นเมนจินกีนะฮะ ไปนี่ไม่ได้คาดหวังอะไรล่วงหน้าเลย

รอบแรกที่ดูตอนบ่ายสาม ส่วนใหญ่เค้าจะมัวตื่นตาตื่นใจกับฉาก  แสงสีเสียง เพลงเพราะๆแล้วก็มัวแต่พยายามทำความเข้าใจกับเนื้อเรื่องอ่ะ  เลยไม่ได้โฟกัสที่อะไรเป็นพิเศษ  แต่เค้าก็ว่าจินกีเล่นดี  อาจจะเทียบไม่ได้กับนักแสดงคนอื่นๆ  พวกนั้นเค้าสุดยอดมากๆอ่ะ  ต่อให้เป็นตัวประกอบก็เล่นได้สุดๆไปเลย แต่ถึงยังไง ทุกครั้งที่จินกีออกมา ก็จะเรียกเสียงกรี๊ดเล็กๆ  เสียงหัวเราะ  ทำให้ยิ้มตาม หรือมีอารมณ์ร่วมได้ตลอด ลีดเดอร์ชายนี่ที่เราเห็นเค้าทำท่าทางตลกๆตลอดเวลาเนี่ย  แต่พออยู่ใต้แสงไฟในละครเวที  น้องก็มีคาริสม่ามากๆเลยนะ

เล่นจบนักแสดงก็ออกมาอังกอร์  เค้าก็ถ่ายแฟนแคมไป  แต่ไม่ค่อยมีอะไรมาก เพราะจินกีก็ไม่ได้ออกมาอังกอร์ทำท่าฮาๆบ้าบอแบบรอบอื่นๆเท่าไหร่  ก็จบไป

 

มาถึงรอบทุ่ม..  โอ๊ยยจะบ้าตาย  รอบนี้สุดๆไปเลยทั้งคนดูคนเล่น  เข้าใจแล้วว่าถ้าคนดูส่งมาเยอะๆ คนเล่นก็จะแสดงพลังเยอะตามไปด้วย  ปล่อยของกันทั้งสองฝ่าย

คนดูรอบนี้เหมือนพวกบ้าจี้อ่ะ  อะไรนิดหน่อยก็ขำก็อินไปหมด  จินกีเองก็เล่นรอบนี้แล้วจะพักยาว  ไปแสดงอีกทีรอบวันที่ 9 เลย  เพราะงั้นน้องก็เลยสุดๆเหมือนกัน  เล่นต่อกันสองรอบมันเล่นไม่เหมือนเดิมเหอะ  รอบสองบ้าขึ้น  ดัดจริตขึ้น ท่าเยอะขึ้นจนกรี๊ดแทบไม่ทัน

แถมเค้าเอง ไม่ต้องมาพะวงเรื่องเนื้อเรื่องแล้ว  เลยโฟกัสจินกีได้เต็มๆ  น่ารักทนไม่ไหว  ยิ่งตอนมันกระโดดๆๆไปหาเจ้าสาวในฉากแต่งงาน  ฉากมัดจุกสองข้างตอนย้อนวัยเด็ก (รอบแรกๆเห็นบอกกันว่ามัดจุกเดียว >//<)   ลากยาวไปถึงตอนอังกอร์ที่ก้มลงขอบคุณอยู่ดีๆก็ลงไปนอนกลิ้งที่พื้นแทน  กล้องวีดีโอเค้าแทบหลุดจากมือ   น่ารักไม่ทนแย้วววว~~

 

แต่ก็ใช้ว่ามีแต่ฉากฮาๆนะ  ละครเรื่องนี้  แก่นแท้จริงๆเค้าว่าเป็นละครเศร้า สอนใจมากๆด้วย  เพียงแต่เลือกถ่ายทอดออกมาในด้านตลกเท่านั้นเอง

พอถึงฉากที่กินใจจริงๆ  เค้าร้องไห้น้ำตาไหลพรากเลย  แล้วไม่ใช่แค่เค้าเหอะ  อิเด็กข้างๆ หรือคนรอบๆตัวก็ร้องกันหมด สะเทือนใจจริงๆนะ  ดูจบ  อยากโทรไปบอกแม่มากเลย  ว่ารักแม่มากกกกกนะฮะ (แต่ card phone ลูกเจ๊งฮะ โทรไม่ได้ T__T )

 

 

 

เพราะงั้น Hey Bro >>>  ถ้ามีโอกาสไปดูเถอะฮะ   เค้าแนะนำ !!!

 

ละครจบ รีบไปซับเวย์ออกไปนอกเมืองแถวอินชอนเลย  เพราะน้องอีกสี่คนมีงานคอนเสริต แต่…ตรูไปไม่ทัน  คอนมันจบตั้งกะกรูยังอยู่ซับเวย์ที่ COEX อยู่เลย  จบไป  ฮ่าๆๆๆ

เปลี่ยนไปเดิน คลองชองเกชอน กับ ทงแดมุน ตอนเที่ยงคืนแทน  เหมือนเดิม  กลับบ้านตีสาม  นอนตาย เฮือกกกกก -___-“

 

 

 

 

2 พค. SHOPPING DAY~~

 

วันช๊อปปิ้ง   ตอนเช้าย้ายของกลับเกสต์เฮาส์เดิม  แล้วก็นั่งแช่เล่นเนต  แต่งรูปกันจนบ่าย 3 ถึงออก

นั่งซับเวย์  ต่อรถเมล์จะไปนัมซานก่อน  แต่ก็เหมือนเดิม = หลงทาง !!  ฮ่าๆ  เลยไปลงที่หน้าม.ฮงอิคแทน ย่านท่องเที่ยวเหมือนกัน 

ดั้นด้นไปมยองดงได้สำเร็จตอนสี่โมงกว่าๆ  แล้วก็ช๊อปปิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนห้าทุ่มถึงกลับ

เดินมยองดงนี่สนุกตรงที่ได้ดูคนนี่แหละ  เพลินอ่ะ..  แต่แนะนำอย่าเข้า Skin food สาขาที่ทัวร์ไทยลงนะ  สยองมาก  โดยเฉพาะสาขาที่ตรงข้ามกับ Everysing ของ SM  อ่ะ   (-___-“)

Skin food  ที่มยองดงมีเป็นสิบสาขา เลือกดีๆละกันฮะ  ของแถมมันก็ให้ต่างกันด้วย

ซีดีเกาหลีแนะนำซื้อตรงทางใต้ดินที่ซับเวย์มยองดงนะ  มีสองร้านที่ดีๆและถูก  โดยเฉพาะร้านคุณพี่สองผัวเมียที่พี่เปิ้ลแนะนำให้ไปซื้อ   ใจดีมากกก  น่ารักมากก  คือเห็นเราบ้าชายนี่ก็แอบเอาของชายนี่ยัดๆมาให้ด้วย  (เข้าใจว่าของมันค้างสต๊อค  หุหุ) แถมยังให้กระบอกใส่โปสเตอร์  ให้ถุงใส่ของมาช่วยชีวิต ไม่งั้นคือกลับไม่ถึงที่พักแน่นอนอ่ะ  ขอบคุณมากคับ  ซึ้งใจโคตรๆ

 

 

 

 

 

3
พค.โศกนาฏกรรมทางชายนี่!!!! :: อนคีย์

 

วันนี้ชายนี่มีงานวันเด็กที่รพ. !!  เย้เย ~~ จะได้เจอไม๊ๆๆๆ

ตื่นมาตรูก็รีบโหลดดูน้องกันก่อน 
อร๊ากกก 
ภรรยาน้อยได้เป็นเดอะดาวแล้วเน่อ…  มีฟามสุข 
^__^

นัดกับ Soojong ว่าจะไปงานที่รพ.ตอนบ่ายสาม 
เที่ยงๆเลยไปตึก
SM ก่อน 
หาตึกกับหอเก่าอิเด็กเล่นๆฆ่าเวลา

ไปถึงรพ.ตอนบ่ายสาม.. 
ต่อคิวหลังงานจะเข้าไปดูน้อง ส่วน
Soojong
ก็เข้าไปก่อน 
เห็นชีได้บัตรเพรสตลอดเว  
เลยฝากเราไว้กับเพื่อนแทน

แถวรอเข้างานมันอยู่ตรงห้องพักก่อนแสดงพอดี
เลยได้เจอจินกีกับคีย์ด้วย    โอ๊ยย
กรี๊ดดด  เจอน้องหญิงแล้ว
งุงิๆอยู่กับจินกี 
วันนี้ตาน้องเล็กๆจืดๆนะ กรีดเล็กไปไม๊
แต่ไม่ว่ายังไงภรรยา(หลวง)ของพี่ก็ทั้งสวยทั้งซีดเหมือนเดิม   ส่วนจินกีหันไปหันมา หันมาเห็นแฟนๆพอดี
ก็เลยตกใจค้างไปแป๊บนึงแล้วก็มุดหายไปเลย 
ชริ
!!

ตอนแรกทุกคนที่ต่อแถวก็ชิวนะ 
เพราะคิดว่าน้องไม่ได้เป็นวงเปิดแน่นอน ก็ให้แฟนวงอื่นเข้าไปก่อน  แล้วพอวงนั้นเล่นเสร็จ แฟนเค้าออกมา
เราก็เข้าไปต่อ 
(คือแฟนคลับเกาหลีส่วนใหญ่เค้าไมข้ามเส้นกันฮะ  วงไหนวงนั้น 
ดูของตัวจบก็ออก 
ไม่ค่อยสนใจวงอื่น  เอางี้เหอะ
ขนาดชอบชายนี่เหมือนกัน ยังเมนใครเมนมันชัดเจนเลย 
ไม่ค่อยกรี๊ดปนกันแบบคนไทยนะ)

 

แต่แล้วโศกนาฏกรรมก็เกิด เพราะ…  ชายนี่มันเจือกเล่นเป็นวงเปิดงาน
!!! 
แล้วรพ.นี้ไม่มีระบบจัดการ 
มันให้แฟนเพลงวงอื่นเข้าไปก่อนจนเต็ม 
แล้วกรูล่ะคะ
!!!!  กรูนี่แหละ บินมาดูชายนี่โฟ้ยยย 
ให้ชั้นเข้าไปนะ
!!

คือ เค้าก็หวีดร้อง วิงวอน  เบียด จิก กัดสู้ฟัด 
ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เข้าไปแล้วเหอะ
 
แต่ก็ไม่ได้จริงๆ

เข้าใจแล้วว่ามันเจ็บปวดยังไงที่ยืนฟังเสียงชายนี่แสดงอยู่ที่หน้าประตู  แต่เข้าไม่ได้  คือ 
อีกแค่ก้าวเดียวอ่ะ  ก้าวเดียวจริงๆ
ก็ได้เข้าไปแล้ว 
ชีวิตกรูไม่เคยทุเรศเท่านี้มาก่อน
T__T    

สภาพจิตใจบอบช้ำมากตอนนั้น  เดินลงมาก็เจอ Hyeme ของเวป One
in a millon
พอดี 
เค้าจำเราได้ด้วย 
มาทักเราก่อน  
Hyeme
บอกไม่ได้เข้าเหมือนกันเพราะมาไม่ทัน 
โอเคร กอดกันจิตตกแถวนั้นแหละ 
ยังไงเวปหนึ่งในล้านคงไปขอรูปคนอื่นมาลงหน้าเวปแน่เลย

จิตตกพักนึงก็ทำใจได้
(ข้อดีของข้าพเจ้าคือ ไม่ค่อยใส่ใจไรนาน ไรเกิดแล้วก็เกิดไป  เดี๋ยวเรื่องใหม่ๆก็เข้ามา)

Soojong
ก็มาขอโทษขอโพยกับโรสใหญ่  แต่ไม่เป็นไรหรอก 
ไม่มีใครคิดว่าน้องมันจะเป็นวงเปิดจริงๆนี่นะ

 

เจอน้องคนไทยที่เข้างานได้ 
เลยดูแฟนแคมจากน้องเค้าแทน 
เห็นพวกมันแสดงยังไง แต่งตัวยังไง 
ก็สบายใจละ

จากนั้นไม่มีไรทำ 
เลยเกาะไปกะน้องๆเด็กไทยนั่นแหละ 
หาข้าวเย็นกินกันก่อนแถวตึก
JYP  พอเข้าไปในร้าน  โอ่วววเจอเล้ย  เด็กจะเดบิวต์ของ Cube  เป็นวงคนจีนนะ วันนั้นมากัน
3 คน  หล่อโฮกกก  ยิ่งไอ่คนที่เตี้ยๆกว่าเพื่อน  หน้าขาวปากแดงมาก  อื้มมมม 
ชื่อไรไม่รู้ 
รู้แต่จะรอดูตอนเดบิวต์ละกัน 
เหอๆ

เสร็จก็เดินไปตึก JYP 
เด็กตรึมเลย 
บอกหนุ่มๆ
2PM เค้าเพิ่งเข้าออฟฟิศกัน 

ซักพักนิชคุณก็ตามมา 
เดี่ยวๆเลย 
แต่เราก็ยืนดูอยู่ที่ร้านดังกิ้นห่างๆ 
ไม่ใช่เมนเรา ตามสบายละกัน
^__^

เดินไปตึก SM ต่อ  โอยยหน้าตึก SM หนาวมากกก  ลมแรงจนปวดหัว 

ก็นั่งแช่ที่ SM 
เมาท์มอยกันไปสนุกสนาน เพราะแต่ละคนก็มีปสก.จกชายนี่มั่ง
SJ มั่งต่างกันไป ไปจกกันมาแล้วจะทั่วโลก (ยกเว้นตรูนี่แหละ)
เรายิ่งไม่ได้ตามบล็อกคนอื่นด้วยว่าใครไปไหนทำไรกัน ก็เลยฟังน้องเค้าซะเพลิน
แต่จนจะห้าทุ่มก็ไม่เจอชายนี่นะ 
สงสัยมันไม่เข้าบริษัทหลังคอนเสริตอ่ะ
T__T

 

 

แล้วคืนนั้นได้ใครมา..  ได้เชยชมน้อง Henry SJ  ก็น้องเค้าเล่นเดินไปก็เดินมา 
เอาใจอิพี่อยู่นั่น 
ไม่รู้นิว่าจะเจอขนาดนี้ 
ไม่งั้นจะซื้อลิ้นจี่มาฝาก

นอกนั้นก็เจอ F(x) , พี่เชวจิน (นับเป็นศิลปินด้วยเหรอ
??) กับเด็กเทรนนี่ที่กำลังจะเดบิวต์ 
มีแฟนมานั่งรอเพียบ  เออ
มันหล่อกันจริงเด็กสมัยนี้ 

ก่อนรถเมล์หมดก็รีบกลับที่พัก 
เข้าห้องก็เปิด
Raising Idol ดูน้องหญิงต่อ 
สวยๆแร่ดๆอีกแล้ว 
อยากเจอน้องอีกโฟ้ยยย 
คิดถึงๆๆๆ 
นี่ยังไม่ได้เห็นอิจง  มิโน
กับเทม
เลยนะ 
ได้ยินแต่เสียง(จากข้างนอกประตู) เอง 
Y___Y

 


จบภาคแรก…  พักก่อนนะ  เดี๋ยวมาต่อกับภาคสอง…แบบคนบ้าดาราสุดๆกันมั่ง  เหอๆๆๆ